Ketrel – co to za lek?

Ketrel - co to za lek?

Lek Ketrel należy do grupy neuroleptyków, mieszczących się w grupie pochodnych diazepiny, stosowany jest w leczeniu depresji, schizofrenii i przebiegu choroby dwubiegunowej afektywnej.

Tutaj masz możliwość uzyskania recepty online.

Substancją czynną zawarta w leku Ketrel jest kwetiapina. Mechanizm działania kwetiapiny polega na interakcji z różnymi układami przekaźnikowymi.

Największe analogie kwetiapina wykazuje do receptorów serotoninergicznych w mózgu (5-HT2) i dopaminergicznych (D1i D2). w badaniach wykazano, że za działanie przeciwpsychotyczne i niezbyt dużą ilość pozapiramidowych działań niepożądanych, odpowiada bardziej wybiórcze działanie na receptory 5HT2 i średnie na receptory D.

Kwetiapina wykazuje aktywność w testach aktywności przeciwpsychotycznej, takich jak test odruchu unikania. Hamuje także działanie agonistów dopaminy. Zwiększenie stężenia metabolitów dopaminy jest neurochemicznym wskaźnikiem blokady receptorów D2.

Wyżej już zostało wspomniane, że substancją czynną leku Ketrel jest kwetiapina, jej zawartość zwiększa się zgodnie z niżej przedstawionym schematem:

  1. Ketrel 25 mg — zawiera 25 mg kwetiapiny w postaci fumaranu kwetiapiny,
  2. Ketrel 100 mg — zawiera 100 mg kwetiapiny w postaci fumaranu kwetiapiny,
  3. Ketrel 200 mg — zawiera 200 mg kwetiapiny w postaci fumaranu kwetiapiny.

Lek Ketrel jest wskazany w leczeniu:

  • schizofrenii,
  • choroby dwubiegunowej, w tym: leczenie epizodów maniakalnych o umiarkowanym lub ciężkim nasileniu w przebiegu choroby dwubiegunowej oraz leczenie epizodów ciężkiej depresji w przebiegu choroby dwubiegunowej,

zapobieganiu nawrotom choroby dwubiegunowej (epizodom mieszanym, manii lub depresji) u pacjentów, którzy reagowali na wcześniejsze leczenie kwetiapiną.

Stosowania leku Ketler jest uzależnione od wskazań lekarza, jest to lek dostępny wyłącznie na receptę. Najczęściej jednak stosuje się schemat dawkowania zależnie od rodzaju schorzenia.

  • leczenie schizofrenii u pacjentów dorosłych — całkowitą dawkę dobową należy podawać w 2 dawkach podzielonych: 50 mg/dobę w 1. dniu, 100 mg/dobę w 2. dniu, 200 mg/dobę w 3. dniu i 300 mg/dobę w 4. dniu. Po 4. Dniu 300-450 mg/dobę. Lekarz może zalecić zmianę dawki w zakresie 150-750 mg/dobę, zależnie od odpowiedzi klinicznej i tolerancji leczenia przez pacjenta,

leczenie epizodów maniakalnych o umiarkowanym i ciężkim nasileniu w przebiegu choroby dwubiegunowej u osób dorosłych — całkowitą dawkę dobową należy podawać w 2 dawkach podzielonych: 100 mg/dobę w 1. dniu, 200 mg/dobę w 2. dniu, 300 mg/dobę w 3. dniu i 400 mg/dobę w 4. dniu. Po 4. dniu dawkę można zwiększać (na polecenie lekarza) maksymalnie o 200 mg/dobę, do 800 mg/dobę w 6. dniu. Dawka podtrzymująca wynosi 200-800 mg/dobę zależnie od reakcji chorego i tolerancji, zwykle 400-800 mg/dobę,

leczenie epizodów ciężkiej depresji w przebiegu choroby dwubiegunowej u dorosłych; podawać raz na dobę, wieczorem: 50 mg/dobę w 1. dniu, 100 mg/dobę w 2. dniu, 200 mg/dobę w 3. dniu i 300 mg/dobę w 4. dniu. Zalecana dawka wynosi 300 mg/d; zależnie od odpowiedzi pacjenta dawkę można zwiększyć do 600 mg/d. Nie wykazano dodatkowych korzyści związanych ze zwiększeniem dawki do 600 mg/d w porównaniu z grupą przyjmującą 300 mg/d w leczeniu krótkotrwałym,

zapobieganie nawrotom choroby dwubiegunowej u pacjentów z epizodami maniakalnymi lub depresyjnymi reagującymi na leczenie kwetiapiną u dorosłych zaleca się kontynuowanie stosowania dawek ustalonych indywidualnie podczas wcześniejszego leczenia; zwykle 300-800 mg/dobę w 2 dawkach podzielonych; należy stosować najmniejsze skuteczne dawki.

Kobiet, które są aktualnie w ciąży lub planują zajście w ciążę, powinny decyzję rozpoczęcie leczenia przy zastosowaniu leku Ketrel omówić z ginekologiem.

Natomiast całkowicie zakazane jest podawanie leku Ketrel w czasie laktacji, szczególnie podczas trzeciego trymestru życia dziecka. U noworodków mogą się pojawić bowiem objawy, które są takie jak objawy odstawienia. Objawy te to: drgawki, senność czy zaburzenia oddychania.

W tym wypadku zaobserwowania podobnych objawów u noworodka, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem.

Przed rozpoczęciem przyjmowania dawki leku Ketrel należy zapoznać się z ostrzeżeniami dotyczącymi leczenia kwetiapiną:

  • u pacjentów w podeszłym wieku — konieczne może być wolniejsze zwiększanie dawki i podawanie mniejszej dawki dobowej w porównaniu z dawkami stosowanymi u młodszych pacjentów, zależnie od odpowiedzi klinicznej i tolerancji leczenia przez pacjenta,
  • nie istnieją doniesienia, aby badano bezpieczeństwa i skuteczności stosowania u pacjentów po 65 roku życia leczonych z powodu epizodów depresji w przebiegu choroby dwubiegunowej,
  • chorzy z zaburzeniami czynności nerek nie maja potrzeby modyfikowania dawki leku Ketrel,
  • osoby z zaburzeniami czynności wątroby — rozpoczynać należy od 25 mg/dobę, kontrolą lekarską dawkę należy zwiększać codziennie o 25-50 mg, aż do osiągnięcia dawki terapeutycznej.

Lek Ketrel, podobnie jak wszystkie leki, może mieć wiele działań niepożądanych.

  • zawroty głowy,
  • ból głowy,
  • uczucie suchości w jamie ustnej,
  • senność – w związku z tym w pierwszych dniach leczenia należy powstrzymać się od prowadzenia pojazdów mechanicznych,
  • zwiększenie masy ciała,
  • niekontrolowane skurcze mięśni oraz sztywność mięśni,
  • wahania stężenia cholesterolu całkowitego oraz zwiększenie stężenia trójglicerydów.
  • ogólne osłabienie,
  • obrzęki rąk i nóg,
  • duszności,
  • wymioty,
  • gorączka,
  • nasilenie objawów depresji,
  • zwiększenie poziomu prolaktyny,
  • wahania stężenia hormonów tarczycy,
  • zaburzenia mowy,
  • myśli samobójcze.
  • zaburzenia sprawności seksualnej,
  • napady drgawek,
  • reakcje alergiczne,
  • zaburzenia cyklu miesiączkowego,
  • zapalenia trzustki, wahania stężenia glukozy, nasilenia objawów cukrzycy,
  • niedrożności jelit,
  • zapalenie wątroby.

Całkowitym przeciwwskazaniem do stosowania leku Ketrel jest nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu.

Przeciwwskazaniem jest też jednoczesne stosowanie: inhibitorów izoenzymu CYP3A4 cytochromu P450, takich jak inhibitory proteazy stosowane w leczeniu HIV, leki przeciwgrzybicze z grupy azoli, erytromycyna, klarytromycyna i nefazodon.

Przeczytaj także o:

Zaktualizowano: 12.01.2024
  • #chorobaafektywna
  • #depresja
  • #dwubiegunowa
  • #schizofrenia