Azycyna w leczeniu chlamydii i innych zakażeń bakteryjnych
Azycyna to antybiotyk stosowany na różnego rodzaju infekcje bakteryjne, szczególnie zakażenia chlamydia trachomatis. Poza tym lekarze często przepisują go na zakażenia dolnych dróg oddechowych oraz infekcje skóry i tkanek miękkich. Przy długotrwałym stosowaniu leku konieczne jest monitorowanie aktywności enzymów wątrobowych. Lek ten, pomimo że dość bezpieczny i dobrze tolerowany przez większość pacjentów, ma szereg środków ostrożności i może wywoływać skutki uboczne. Z tego powodu jego stosowanie powinno obywać się wyłącznie pod kontrolą lekarza i według jego wskazań. Dowiedz się więcej na temat działania Azycyny.
Pakiety konsultacji od 55 zł
Czym jest Azycyna – lek na zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli i dolnych dróg oddechowych
Azycyna zawiera substancję czynną o nazwie azytromycyna, która należy do grupy antybiotyków makrolidowych. Mechanizm działania polega na hamowaniu syntezy białek bakteryjnych, co prowadzi do zahamowania wzrostu i rozmnażania się bakterii. Lek jest dostępny na receptę i należy go stosować wyłącznie pod kontrolą lekarza. Azycyna dostępna jest w dawkach 250 mg i 500 mg w opakowaniach po 3, 6 i 12 sztuk. Taka forma dostępności pozwala dobrze dostosować preparat do indywidualnych potrzeb pacjenta.
Azycyna ma działanie przeciwbakteryjne – stosuje się ją w zakażeniach następującymi bakteriami:
Bakterie Gram-dodatnie:
- Streptococcus pneumoniae,
- Staphylococcus aureus,
- Enterococcus faecalis.
Bakterie Gram-ujemne:
- Haemophilus influenzae,
- Moraxella catarrhalis,
- Legionella pneumophila,
- Neisseria gonorrhoeae,
- Neisseria meningitidis,
- Bordetella pertussis,
- Escherichia coli,
- Chlamydia trachomatis
- Klebsiella pneumoniae,
- Pseudomonas aeruginosa,
- Helicobacter pylori.
Chlamydia trachomatis i inne zastosowania leku Azycyna
Azycyna znajduje zastosowanie w leczeniu różnorodnych chorób bakteryjnych. Do najważniejszych zastosowań należą:
- Choroby przenoszone drogą płciową – Azycyna jest skutecznym lekiem w leczeniu chorób przenoszonych drogą płciową wywołanych bakterią Chlamydia trachomatis.
- Zapalenie płuc i inne zakażenia dolnych dróg oddechowych – lek jest stosowany w leczeniu zapalenia płuc i zapalenia oskrzeli, zarówno w formie łagodnej, jak i ciężkiej. Jest lekiem stosowanym w przypadku zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli.
- Zapalenie błony śluzowej żołądka – Azycyna może być używana w leczeniu niektórych przypadków zapalenia błony śluzowej żołądka, szczególnie wywołanych Helicobacter pylori.
- Zakażenia w obrębie uszu – ostre zapalenie ucha środkowego.
- Zakażenia górnych dróg oddechowych – Azycyna wykazuje skuteczność w przypadku różnych infekcji dróg oddechowych wywołanych bakteriami – np. bakteryjne zapalenie gardła czy zapalenie zatok.
- Zapalenie cewki moczowej: Lek może być stosowany w leczeniu zapalenia cewki moczowej, szczególnie gdy jest spowodowane przez bakterie wrażliwe na azytromycynę, np. Escherichia coli.
Zapalenie błony śluzowej żołądka i inne działania niepożądane Azycyny
Zapalenie błony śluzowej żołądka i inne działania niepożądane Azycyny
Leczenie Azycyną, pomimo swojej skuteczności, może być obarczone pewnym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych. Najczęściej zgłaszane skutki uboczne to:
- Nadmierne wydzielanie śliny
- Zaburzenia oddawania moczu
- Zaburzenia rytmu serca
- Zaburzenia widzenia
- Zaburzenia jąder
- Zaburzenia czynności wątroby
- Owrzodzenie jamy ustnej
Do rzadkich skutków ubocznych należą śródmiąższowe zapalenie nerek, zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej, obrzęk naczynioruchowy i inne reakcje nadwrażliwości, zwiększenie stężenia mocznika we krwi, zwiększenie stężenia wodorowęglanów, zapalenie trzustki i zapalenie wątroby.
Należy zachować ostrożność i regularnie monitorować aktywność enzymów wątrobowych, zwłaszcza przy długotrwałym stosowaniu leku.
Leczenie Azycyną powinno odbywać się wyłącznie pod kontrolą lekarza, a decyzja o zastosowaniu tego antybiotyku powinna być poprzedzona dokładną analizą korzyści i potencjalnego ryzyka. Przed rozpoczęciem terapii konieczne jest poinformowanie lekarza o istniejących schorzeniach oraz przyjmowanych innych lekach.
Przeczytaj także o: