Jak leczyć zespół Ashermana?

Zespół Ashermana to nabyte zaburzenie ginekologiczne, które polega na powstawaniu zrostów wewnątrzmacicznych w jamie macicy. Może to prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych, takich jak wtórny brak miesiączki, bolesne miesiączkowanie, a nawet zwiększone ryzyko poronienia. Jakie są przyczyny zespołu Ashermana? Jakie są dostępne metody leczenia?

Zespół Ashermana – przyczyny i objawy

Zespół Ashermana, znany również jako zrosty wewnątrzmaciczne, jest poważnym nabytym zaburzeniem ginekologicznym. Najczęściej rozwija się w wyniku urazów mechanicznych błony śluzowej macicy, które prowadzą do powstania zrostów wewnątrzmacicznych. Do takich urazów najczęściej dochodzi przez nadmierne wyłyżeczkowanie jamy macicy, szczególnie po poronieniach, aborcjach, czy krwotokach poporodowych. Ablacja endometrium, stosowana w leczeniu różnych zaburzeń ginekologicznych, również może prowadzić do zespołu Ashermana.

Zrosty te mogą przybierać różne formy – od cienkich błon po grube, włókniste pasma tkanki, które mogą skutkować całkowitym zarośnięciem jamy macicy. Objawy zespołu Ashermana są różnorodne i zależą od stopnia zaawansowania choroby. Najczęściej pacjentki zgłaszają się do lekarza z problemem wtórnego braku miesiączki, bolesnym miesiączkowaniem, bolesnymi krwawieniami oraz nawracającymi poronieniami.

Diagnostyka zespołu Ashermana

W diagnostyce zespołu Ashermana kluczowe znaczenie ma wziernikowanie macicy oraz badanie radiologiczne, takie jak histerosalpingografia (HSG). Wziernikowanie macicy pozwala na bezpośrednią ocenę stanu jamy macicy oraz obecności zrostów wewnątrzmacicznych. Badanie radiologiczne umożliwia ocenę struktury jamy macicy oraz stopnia zarośnięcia. W niektórych przypadkach zaleca się również zastosowanie histeroskopii, która jest metodą zarówno diagnostyczną, jak i leczniczą, pozwalającą na bezpośrednie usunięcie zrostów.

Metody leczenia zespołu Ashermana

Chirurgiczne usunięcie zrostów wewnątrzmacicznych

Najskuteczniejszą metodą leczenia zespołu Ashermana jest chirurgiczne usunięcie zrostów wewnątrzmacicznych. Zabieg ten, wykonywany najczęściej w znieczuleniu ogólnym, polega na precyzyjnym oddzieleniu zrośniętych ścian jamy macicy za pomocą histeroskopii. Celem operacji jest przywrócenie prawidłowej anatomii jamy macicy oraz zachowanie lub przywrócenie funkcji rozrodczych.

Chirurgiczne usunięcie zrostów wewnątrzmacicznych wiąże się z pewnym ryzykiem, takim jak ponowne powstawanie zrostów, które mogą prowadzić do dalszych komplikacji. Dlatego ważne jest, aby pacjentki były pod ścisłą opieką ginekologiczną po zabiegu.

Leczenie hormonalne estrogenami

Po chirurgicznym usunięciu zrostów, często stosuje się leczenie hormonalne estrogenami, które wspomagają regenerację błony śluzowej macicy. Terapia hormonalna ma na celu zapobieżenie ponownemu tworzeniu się zrostów oraz wspomaganie odbudowy prawidłowej struktury błony śluzowej. W niektórych przypadkach stosuje się również wprowadzenie do jamy macicy specjalnych cewników lub baloników, które mechanicznie zapobiegają ponownemu zrostowi ścian macicy.

Powikłania i dalsze postępowanie

Niektóre pacjentki z zespołem Ashermana mogą borykać się z powikłaniami, takimi jak bolesne krwawienia, bóle brzucha, a nawet zwiększone ryzyko poronienia. W skrajnych przypadkach dochodzi do częściowego lub całkowitego zarośnięcia jamy macicy, co znacząco utrudnia zajście w ciążę.

Pacjentki po chirurgicznym leczeniu zespołu Ashermana powinny być regularnie monitorowane, aby w porę wykryć ewentualne nawroty choroby. Kontrolne badania histeroskopowe oraz regularne konsultacje ginekologiczne są kluczowe w zapobieganiu dalszym komplikacjom.