Clindamycin mip 600

Co to jest lek Clindamycin MIP 600?

Jest to antybiotyk – półsyntetyczna pochodna linkomycyny, należący do grupy linkozamidów, które nie wykazują podobieństwa do innych antybiotyków.

Tutaj masz możliwość uzyskania recepty online.

1 tabletka powlekana Clindamycin-MIP 600 zawiera 600 mg klindamycyny (Clindamycinum) w postaci 688 mg klindamycyny chlorowodorku, pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna, mannitol, talk, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian, krospowidon, Eudragit E 12,5%, tytanu dwutlenek (E 171), magnezu stearynian, makrogol.

Wskazania do stosowania to zakażenia bakteryjne spowodowane szczepami wrażliwymi na klindamycynę: 

  • zakażenia kości i stawów, zapalenie wielostawowe, 
  • zakażenia ucha, nosa oraz gardła; 
  • zakażenia w obrębie zębów i odzębowe zapalenia kości szczęki i żuchwy; 
  • zakażenia dolnych dróg oddechowych; 
  • zakażenia w obrębie jamy brzusznej; 
  • zakażenia w obrębie miednicy i żeńskich narządów płciowych; 
  • zakażenia skóry i tkanek miękkich; 
  • płonica.

Lek Clindamycin-MIP przeciwwskazany u pacjentów ze znaną nadwrażliwością na klindamycynę lub linkomycynę (z powodu alergii krzyżowej) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Clindamycin należy stosować ze szczególną ostrożnością w przypadku:

  • zaburzeń czynności wątroby,
  • zaburzeń w przewodnictwie nerwowo-mięśniowym (np. myasthenia gravis i choroba Parkinsona),
  • przebytych wcześniej chorób żołądka i jelit (np. wcześniejsze zapalenie jelita grubego).

W trakcie długotrwałego (dłuższego niż trzy tygodnie) stosowania leku wskazana jest okresowa kontrola obrazu krwi, czynności wątroby oraz nerek.

Długotrwałe i wielokrotne stosowanie klindamycyny może prowadzić do zakażenia i nadmiernego rozwoju opornych bakterii lub drożdżaków, zwłaszcza w obrębie skóry lub błon śluzowych.

Może wystąpić rzekomobłoniaste zapalenie jelit spowodowane toksynami nadmiernie namnożonych w jelicie Clostridium difficile. Należy wówczas odstawić lek i w zależności od ciężkości przebiegu zapalenia zastosować skuteczny antybiotyk lub chemioterapeutyk i w razie konieczności odpowiednie leczenie objawowe. Produkty lecznicze hamujące perystaltykę jelit są przeciwwskazane.

Klindamycyna zwykle może być stosowana u pacjentów uczulonych na penicylinę. Występowanie reakcji alergicznych na klindamycynę u osób uczulonych na penicylinę (tzw. alergia krzyżowa) zwykle nie występuje z powodu strukturalnych różnic pomiędzy obiema substancjami.

W pojedynczych przypadkach obserwowano jednak anafilaksję podczas leczenia klindamycyną pacjentów z alergią na penicylinę.

Klindamycyny nie należy stosować w leczeniu ostrych wirusowych zakażeń dróg oddechowych. Klindamycyna nie osiąga stężenia terapeutycznego w płynie mózgowo-rdzeniowym, dlatego leku Clindamycin-MIP w postaci powlekanych tabletek nie należy stosować w leczeniu zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych.

Tabletki powlekane 150 mg- dawka zalecana do stosowania u dzieci w wieku powyżej 5 lat:

w zależności od ciężkości i lokalizacji zakażenia u dzieci w wieku powyżej 5 lat stosuje się od 8 mg do 25 mg klindamycyny na kilogram masy ciała.

W przypadku ciężkiego zakażenia zaleca się zastosowanie w postaci dożylnej zamiast doustnej.

Lek Clindamycin MIP 600 mg może powodować, jak każdy lek, działania niepożądane, należą do nich:

  • zaburzenia żołądka i jelit,
  • zaburzenia układu immunologicznego,
  • zaburzenia krwi i układu chłonnego,
  • zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: przemijające zapalenie wątroby z żółtaczką cholestatyczną,
  • zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: świąd, złuszczające i pęcherzowe zapalenie skóry,
  • zaburzenia układu rozrodczego i piersi: zapalenie pochwy,
  • zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej,
  • zaburzenia układu nerwowego.

W badaniach przeprowadzonych u ludzi nie wykryto teratogennego działania leku. Należy jednak starannie rozważyć współczynnik korzyści i zagrożeń wynikających ze stosowania klindamycyny podczas ciąży i okresu karmienia piersią.

Klindamycyna przenika do mleka matki. U noworodka karmionego piersią może wystąpić nadwrażliwość, biegunka oraz zakażenie drożdżakami.

Klindamycyny nie należy stosować jednocześnie z antybiotykami makrolidowymi (np. erytromycyną) z powodu antagonistycznego działania zaobserwowanego in vitro.

Drobnoustroje oporne na linkomycynę wykazują również oporność na klindamycynę (tzw. oporność krzyżowa).

Klindamycyna wykazuje właściwości hamowania przewodnictwa nerwowo-mięśniowego, co może wzmacniać działanie środków zwiotczających (np. eteru, tubokuraryny, halogenku pankuronium). Dlatego podczas operacji może dojść do nieoczekiwanych sytuacji zagrożenia życia pacjenta.

Skuteczność antykoncepcyjnych środków hormonalnych podczas jednoczesnego stosowania klindamycyny nie jest gwarantowana.

Zaktualizowano: 21.09.2023
  • #antybiotyk
  • #klindamycyna
  • #płonica
  • #zakażenia