Kiedy cukrzyca typu 2 wymaga insuliny

Cukrzyca typu 2 to przewlekła choroba metaboliczna, która dotyka coraz większą liczbę ludzi na całym świecie. Charakteryzuje się ona zarówno zaburzeniami w wydzielaniu insuliny przez trzustkę, jak i zmniejszoną wrażliwością tkanek na ten hormon, co prowadzi do podwyższonego poziomu cukru we krwi. Objawy cukrzycy typu 2 często rozwijają się powoli, a kiedy się pojawiają, obejmują nadmierne pragnienie, częste oddawanie moczu i zmęczenie. Leczenie zazwyczaj zaczyna się od zmiany stylu życia i diety, ale w pewnych przypadkach konieczne jest wprowadzenie insuliny.

Pakiety konsultacji od 55 zł

4 konsultacje
356 zł -33%
240 zł 60 zł/wizyta
9 konsultacji
801zł -38%
495 zł 55 zł/wizyta
1 konsultacja
89 zł
Oszczędzaj do 38% na konsultacjach
Pakiety ważne do 12 miesięcy
Bez zobowiązań

Cukrzyca typu 2 jest chorobą metaboliczną, która najczęściej rozwija się u dorosłych, ale coraz częściej diagnozowana jest również u młodszych osób, w tym dzieci i młodzieży. Cechuje się ona głównie zaburzeniami w wydzielaniu insuliny przez trzustkę oraz zmniejszoną wrażliwością tkanek na działanie insuliny, co prowadzi do przewlekłego podwyższenia poziomu cukru we krwi.

Podstawowymi przyczynami cukrzycy typu 2 są zaburzone wydzielanie insuliny przez trzustkę i/lub insulinooporność, czyli zmniejszona wrażliwość tkanek na działanie insuliny. Insulina wydzielana przez trzustkę jest kluczowym hormonem regulującym poziom cukru we krwi. W przypadku insulinooporności, komórki organizmu nie reagują prawidłowo na insulinę, co prowadzi do podwyższonego poziomu cukru we krwi. W efekcie, trzustka stara się wydzielać więcej insuliny, co może prowadzić do jej wyczerpania i dalszego pogorszenia stanu zdrowia.

Cukrzyca typu 2 rozwija się stopniowo i często przez długi czas może nie dawać żadnych objawów. Kiedy jednak się pojawiają, najczęściej obejmują nadmierne pragnienie, częste oddawanie moczu, zmęczenie, zaburzenia widzenia oraz przyrost masy ciała. W miarę postępu choroby, produkcja insuliny staje się coraz mniej skuteczna, co prowadzi do trudności w kontrolowaniu poziomu cukru we krwi.

Podstawą wstępnego leczenia cukrzycy typu 2 jest zmiana stylu życia, w tym aktywność fizyczna oraz zdrowa dieta. Aktywność fizyczna pomaga zwiększyć wrażliwość tkanek na insulinę i poprawić kontrolę poziomu cukru we krwi. Zalecenia kliniczne dotyczące diety wskazują na unikanie produktów o wysokim indeksie glikemicznym, które mogą szybko podnosić poziom cukru we krwi.

Kiedy zmiana stylu życia i diety nie wystarcza, wprowadzane są leki doustne. Leki doustne, takie jak metformina, pomagają kontrolować stężenie glukozy we krwi, zwłaszcza w początkowej fazie choroby. Pochodne sulfonylomocznika są inną grupą leków doustnych, które mogą być stosowane. Wartości docelowe glikemii muszą być dopasowane do indywidualnych potrzeb chorego, biorąc pod uwagę wiek, masę ciała i obecność innych chorób.

Czasami leki doustne okazują się niewystarczające, aby utrzymać odpowiedni poziom cukru we krwi. W takich przypadkach konieczne jest wprowadzenie leczenia insuliną. Leczenie insuliną jest niezbędne, aby kontrolować glikemię i uniknąć powikłań związanych z cukrzycą typu 2, takich jak insulinooporność.

Jednym z głównych wskaźników konieczności wprowadzenia leczenia insuliną jest utrzymujące się wysokie stężenie glukozy we krwi, powyżej 7% lub 8% hemoglobiny glikowanej (HbA1c). HbA1c jest wskaźnikiem średniego poziomu cukru we krwi w ciągu ostatnich kilku miesięcy. Gdy poziom HbA1c przekracza 7% lub 8%, jest to znak, że konieczne jest wprowadzenie insuliny.

Wybór odpowiedniej insuliny zależy od wielu czynników. Insuliny dzieli się ze względu na czas działania (np. insuliny poposiłkowe, które działają krótko po posiłku) oraz insuliny, które naśladują podstawowe wydzielanie glukozy przez organizm. Istnieją także różnego rodzaju mieszanki insulinowe. Czasami, aby podjąć decyzję o wyborze odpowiedniej insuliny, pacjent musi być hospitalizowany.

Insulinę podaje się za pomocą wstrzykiwacza, tzw. pena, podskórnie. Miejsce podania powinno być czyste i niezmienione chorobowo, ale nie należy go dezynfekować przed wstrzyknięciem.

Decyzja o zmianie terapii z leków doustnych na leczenie insuliną zależy od wielu czynników, w tym stanu klinicznego pacjenta, jego możliwości, doświadczenia lekarza oraz innych aspektów zdrowotnych. Ważne jest także uwzględnienie potencjalnych problemów, takich jak zaburzenia widzenia, które są częste w tej grupie chorych.

Zmiana terapii na insulinoterapię może być bardzo skuteczna, ale wymaga indywidualnego podejścia. Wartości docelowe glikemii trzeba dopasować do pacjenta, uwzględniając wiek, współistniejące choroby, takie jak nadciśnienie, chore serce oraz częstość epizodów hipoglikemii. Wprowadzenie insuliny może poprawić kontrolę poziomu cukru we krwi i zmniejszyć ryzyko powikłań związanych z cukrzycą typu 2.

Cukrzyca typu 2 jest chorobą postępującą, która wymaga indywidualnego podejścia w leczeniu. Aktywność fizyczna, zdrowa dieta i leki doustne są podstawą wstępnego leczenia, ale czasami konieczne jest wprowadzenie insuliny, zwłaszcza gdy poziom cukru we krwi jest trudny do kontrolowania. Polskie towarzystwo diabetologiczne zaleca ścisłą kontrolę glikemii i dostosowanie terapii do potrzeb pacjenta, aby zapewnić jak najlepsze wyniki leczenia.

Przeczytaj także o:

Zaktualizowano: 30.07.2024
  • cukrzyca
  • cukrzyca typu 2
  • leczenie-cukrzycy
  • objawy-cukrzycy