Leki na menopauzę

Menopauza - wyzwanie dla każdej kobiety

Menopauza, inaczej nazywana przekwitaniem lub klimakterium, to całkowicie naturalne zjawisko. Każda kobieta w określonym czasie wkracza w taki etap swojego życia, kiedy stopniowo ustaje funkcja hormonalna jej jajników, a co z tym się wiąże - niemożliwe staje się poczęcie nowego życia.

Pakiety konsultacji od 49 zł

1 konsultacja
79 zł
4 konsultacje
316 zł -33%
212 zł 53 zł/wizyta
9 konsultacji
711 zł -38%
441 zł 49 zł/wizyta
Oszczędzaj do 38% na konsultacjach
Pakiety ważne do 12 miesięcy
Bez zobowiązań

Tutaj masz możliwość uzyskania recepty online.

Menopauzę można je podzielić na trzy fazy.

I faza menopauzy- premenopauza, jej objawy to:

fazę premenopauzy wchodzimy, gdy nasza rezerwa jajnikowa osiąga niski poziom. Konsekwencją tego jest stopniowe zmniejszanie produkcji progesteronu i estrogenów, które z kolei może przełożyć się na zaburzenia miesiączkowania i zwiększoną liczbę cykli bezowulacyjnych.

Gdy kobieta jest w fazie premenopauzy, mogą u niej wystąpić:

  • zaburzenia owulacji,
  • skrócenie lub wydłużenie cykli miesiączkowych (zwykle o 2-3 dni),
  • plamienia pomiędzy miesiączkami,
  • wahania hormonalne,
  • spadek libido.

Premenopauza rozpoczyna się na 2-8 lat przed ostatecznym zakończeniem miesiączkowania i trwa od kilku miesięcy do 4 lat. Często w tę fazę wkraczamy ok. 35. roku życia. Wciąż możliwe jest wówczas zajście w ciążę – także drogą naturalną.

Zgodnie z terminologią kliniczną, menopauzą nazywamy czas po ostatniej menstruacji w życiu kobiety, gdy jej jajniki nie mogą już wyprodukować komórek jajowych. Orientacyjną datę trwałego zatrzymania cyklu miesiączkowego ustala się post factum: gdy u pacjentki, która jest po 40. roku życia, miesiączka nie występuje już co najmniej od roku. Przekwitanie może zostać potwierdzone wynikiem badań laboratoryjnych.

Perimenopauza to z kolei okres przejściowy, rozpoczynający się niedługo przez samą menopauzą i występujący tuż po niej. Może on trwać od roku do 7 lat. W tym czasie poziom hormonów ulega gwałtownym zmianom – aż do okresu postmenopauzalnego. Towarzyszy temu wiele uciążliwych, nieprzyjemnych dolegliwości, takich jak:

  • krótsze i mniej obfite miesiączki lub odwrotnie: nieregularne miesiączki długie i krwotoczne,
  • uderzenia gorąca, nadmierna potliwość,
  • nocne poty,
  • kołatanie serca,
  • drętwienie kończyn,
  • wahania ciśnienia tętniczego,
  • obniżenie libido, suchość pochwy,
  • zmiany naczyniowe,
  • zawroty głowy,
  • uczucie zmęczenia,
  • drażliwość, zmiany nastroju, zaburzenia snu, lęki, wahania nastroju, a nawet depresja (jej ryzyko wzrasta w tym okresie nawet pięciokrotnie!).

W trzecim etapie okresu przekwitania całkowicie wygasa podstawowa funkcja jajników, a tym sam powoli normuje się poziom hormonów. Obserwuje się wówczas pierwsze oznaki starzenia:

  • atrofię mięśniówki macicy, zanik endometrium,
  • brak śluzu szyjkowego,
  • spadek elastyczności skóry,
  • zmniejszenie gęstości kości – osteoporoza,
  • spowolnienie metabolizmu,
  • zmianę kształtu i wielkości piersi, utratę ich jędrności,
  • łagodne nietrzymanie moczu z powodu osłabienia i kurczenia się tkanek miednicy.

Chociaż te objawy mogą wiązać się ze znacznym dyskomfortem, warto mieć świadomość, że proces związany z menopauzą jest całkowicie naturalny.

Zanim zostanie wdrożone leczenie, należy pamiętać, że menopauza to naturalny etap fizjologiczny, przez który przechodzi każda kobieta.

W celu łagodzenia objawów związanych z zaprzestaniem produkowania hormonów stosuje się suplementację zastępczą estrogenem. Dawka i forma (doustne, podskórne) dobierana jest indywidualnie i dostępne jest jedynie na receptę.

Leczenie hormonalne niesie ze sobą ryzyko działań niepożądanych, o których musi pamiętać przede wszystkim lekarz, a pacjentka powinna zostać o nich dokładnie poinformowana. Włączenie leczenia jest możliwe po wykluczeniu wszystkich przeciwwskazań ocenianych indywidualnie u każdej kobiety. Do rozpoczęcia leczenia skłania przede wszystkim obecność dolegliwości znacznie pogarszających jakość życia kobiety.

Leki na menopauzę bez recepty wspomagają regulację aktywności hormonów płciowych w organizmie kobiety. Z estrogenami powiązane są liczne procesy fizjologiczne. Właśnie z tego powodu lek na menopauzę bez recepty może gwarantować odczuwalne działanie kojące. Leki na menopauzę bez recepty i suplementy na objawy menopauzy pomogą pozbyć się nieprzyjemnych dolegliwości i przeżyć ten okres łagodniej.

Tabletki na menopauzę dostępne w aptece stosuje się w celu łagodzenia takich objawów: uderzenia gorąca czy zwiększona drażliwość, obniżenie nastroju oraz utrzymaniu zdrowych kości. Preparaty te chronią również przed nadmiernym przyrostem masy ciała i dbają o utrzymanie włosów i paznokci w dobrej kondycji. Z pomocą mogą przyjść tu ziołowe suplementy diety, które podobnie jak HTZ mają na celu uzupełnienie estrogenów. W tym celu wykorzystuje się fitoestrogeny (działające podobnie jak estrogen), czyli substancje pozyskiwane i izolowane z roślin.
Najwięcej fitoestrogenów zawierają soja, ekstrakt z szyszek chmielu, czerwona koniczyna, pluskwica groniasta i opornik łatkowaty (kudzu), witaminę D. Preparat najlepiej wybrać osobiście, bowiem ich skuteczność i odpowiedź na poszczególne rośliny to sprawa indywidualna. 

Na rynku znajduje się wiele preparatów ziołowych zawierających izoflawony wiążące się z receptorami estrogenowymi, łagodzące nieprzyjemne objawy. Najlepiej podjąć jednak taką kurację po konsultacji z lekarzem i nie stosować ich na własną rękę dłużej niż pół roku

W sytuacji, gdy dominującym objawem jest depresja, zaburzenia nastroju czy uderzenia gorąca, dość dobre efekty uzyskuje się po zastosowaniu leków antydepresyjnych.

Zaktualizowano: 21.09.2023
  • #estrogen
  • #fitoestrogeny
  • #HTZ
  • #menopauza