Paradontoza nazywana jest tez choroba przyzębia i zaliczana jest do chorób infekcyjnych, dotykających tkanki przyzębia. Choroba ta jest wywoływana przez bakterie, które namnażają się w jamie ustnej na skutek niewłaściwego szczotkowania zębów lub niewłaściwej higieny jamy ustnej. Choroba przyzębia dotyczy najczęściej osób powyżej 40 roku życia, częściej mężczyzn niż kobiet. Ryzyko wystąpienia paradontozy zwiększone jest, gdy dołącza się palenie papierosów, wahania hormonalne lub choroby typu cukrzyca czy zaburzenia odporności. Paradontoza jest na tyle poważną chorobą przyzębia, że może doprowadzić nie tylko do krwawienia dziąseł, rozchwiania zębów czy utraty zębów . Niepodjęcie odpowiednich działań, w tym nieodpowiednia higiena jamy ustnej, może przynieść skutek w postaci chorób serca i stawów.

Jakie są objawy paradontozy?

Paradontoza jest to choroba przyzębia, która rozwija się stopniowo, przechodząc przez kolejne fazy. Pierwsze objawy paradontozy mogą być niezauważalne i trudne do uchwycenia, ale im wcześniej problem zostanie zauważony, tym mniejsze uczyni szkody.

Początkowe objawy paradontozy

• nieprzyjemny zapach z ust, mimo częstego mycia zębów,
• odsłonięte szyjki zębowe,
• zapalenie dziąseł, ich obrzęk oraz zaczerwienienie dziąseł ,
• wydłużenie koron zębowych,
• nadwrażliwość na zmiany temperatur.

Kolejne fazy paradontozy

Następnie dochodzi do krwawienia dziąseł podczas mycia zębów oraz pojawiające się samoistnie. Dochodzi również do utworzenia się kieszonek dziąsłowych. W utworzonej przestrzeni zaczynają się gromadzić resztki pożywienia oraz pokłady kamienia nazębnego.

Znaczny etap zaawansowania choroby dziąseł charakteryzuje się ruchomością zębów oraz ich przesuwaniem się, może też pojawić się wydzielina ropna.

Ostatni etap zapalenia przyzębia to zaawansowana paradontoza prowadzi do całkowitej utraty zębów.

W jaki sposób diagnozuje się paradentozę?

Rozpoznanie paradontozy odbywa się początkowo na podstawie wywiadu z pacjentem, który zgłasza się z określonym rodzajem dolegliwości w obrębie jamy ustnej; zębów i dziąseł.

Ostatecznym rozpoznaniem paradentozy odbywa się na podstawie zdjęcia pantomograficznego lub po prześwietlenie zębów punktowe, na którym lekarz widzi ewentualne ubytki w kość wyrostka zębodołowego.

Jakie są przyczyny paradontozy?

Główna przyczyna paradontozy

Zapalenie dziąseł i zapalenie przyzębia związane jest najczęściej z niedostateczną higieną jamy ustnej oraz skłonnością genetyczną do tej choroby.

Główną przyczyną paradontozy jest nadmierne występowaniem płytki bakteryjnej i kamienia nazębnego. Osady te może znajdować się nad dziąsłami i pod dziąsłami oraz na powierzchni zębów.

Kamień nazębny staje się siedliskiem bakterii, pozostawienie złogów nazębnych przez dłuższy czas na powierzchni zęba, powoduje ich namnażanie i zaczynają one infekować dziąsło, a później kość. Ten proces prowadzi do zniszczenia kości zwanego zanikiem kości wyrostka zębodołowego, ostatecznie do rozchwiania zębów, a nawet wypadanie zębów.

Pozostałe przyczyny paradontozy

Do powstania paradontozy przyczyniają się również :

• nieprawidłowe szczotkowanie zębów,
• zaniechanie czyszczenia przestrzeni międzyzębowych przy pomocy nitki dentystycznej,
• wady anatomiczne tkanek jamy ustnej.

Rozwój choroby przyspieszają też podrażnienia dziąseł przez protezy lub aparaty ortodontyczne, oddychanie przez usta oraz palenie papierosów.

Zapalenie przyzębia może być też skutkiem urazu mechanicznego, rozmaitych infekcji przebiegających w jamie ustnej, niektórych chorób metabolicznych, hormonalnych i immunologicznych.

W wielu przypadkach zapalenie przyzębia przyspieszają nieprawidłowe, nieszczelne wypełnienia zębów lub nieprawidłowo wykonane uzupełnienia protetyczne. Czynniki te sprzyjają gromadzeniu się płytki bakteryjnej, a co za tym idzie zwiększa ryzyko wystąpienia w przyszłości zapalenia dziąseł, zapalenia przyzębia czy paradontozy.

Czy można leczyć paradontozę?

Paradontoza należy do chorób, z którymi udaje się dość skutecznie walczyć.

Szczególnie wczesne wykrycie paradontozy pozwala wykorzystać zachowawcze metody leczenia, czyli profesjonalne czyszczenie zębów, który zabezpiecza przed odkładaniem się kolejnych warstw kamienia nazębnego, odpowiednia higiena jamy ustnej oraz starannie czyszczone przestrzenie międzyzębowe.

Na czym polega leczenie paradontozy?

Paradontoza to schorzenie przewlekłe polegające na zapaleniu przyzębia, dlatego też jej leczenie jest czasochłonne. Od pacjenta wymaga się cierpliwości i systematyczności w usuwaniu płytki nazębnej, ponieważ rezultaty pojawiają się jedynie po regularny działaniach.

Oczywiście, systematyczne wizyty w gabinecie stomatologicznym wiążą się ze znacznymi wydatkami, ale warto podjąć leczenie stomatologiczne, by zlikwidować zapalenie przyzębia lub spowolnić rozwój choroby. Takie działanie umożliwi powstrzymanie choroby i zachowanie własnego uzębienia.

Leczenie paradontozy w początkowym stadium

Początkowe stadia paradontozy zazwyczaj nie wymagają leczenia. Działanie lekarza ogranicza się do dokładnego usuwania kamienia nazębnego w celu osiągniecia zadawalającego stanu higieny jamy ustnej,wyleczeniu ewentualnych ubytków oraz zabezpieczeniu płytki przed ponownym pojawieniem się osadu.

Lekarz również szczegółowo instruuje, jak prawidłowo zadbać o higienę jamy ustnej , począwszy od mycia zębów aż po nitkowanie zębów. Stosowanie się do tych wskazówek może opanować początkowe objawy choroby i wspomóc zachowanie dobrego stanu uzębienia pacjenta.

Leczenie paradontozy w zaawansowanym stadium

Paradontoza w bardziej zaawansowanym stadium wymaga szerszej interwencji. Lekarz, posługując się precyzyjnym urządzeniem, usuwa zawartość powstałych już kieszonek dziąsłowych. Zadaniem periodontologa jest przede wszystkim pozbycie się złogów kamienia nazębnego z kieszonek dziąsłowych, a szczególnie cementu korzeniowego.

Leczenie paradontozy w stadium bardzo zaawansowanym

Paradontoza w stadium bardzo zaawansowanym wymaga interwencji chirurgicznej, która polega na oczyszczeniu kieszonek dziąsłowych metodami chirurgicznymi. Możliwe są także korekty chirurgiczne dziąseł czy zębów, polegające na regeneracji i ochronie przed zanikiem kości wyrostka zębodołowego.

Jak długo trwa leczenie paradontozy?

Jednostkowy zabieg usuwania płytki nazębnej z powierzchni zębów oraz kieszonek dziąsłowych trwa średnio około 1 godziny.

Po okresie gojenia się dziąseł, czyli po około4 – 6 tygodni od zabiegu należy zgłosić się do gabinetu stomatologicznego na wizytę kontrolną, zachowując stale właściwą higienę jamy ustnej.

Ilość i częstotliwość wizyt w gabinecie stomatologicznym w celu leczenia chorób przyzębia poprzez profesjonalne oczyszczenie zębów zależne jest od stanu uzębienia i dziąseł.

Czy można wspomagać leczenie paradontozy w domu?

Ryzyko zachorowania na paradontozę zwiększa próchnica zębów oraz duża ilość płytki bakteryjnej. Z tego powodu, aby skutecznie walczyć z dolegliwościami wynikającymi z zapalenia przyzębia, należy dbać o odpowiednią higienę jamy ustnej.

Instruktaż higieny jamy ustnej powinien być udzielony pacjentowi w czasie wizyty w gabinecie stomatologicznym, a profesjonalne czyszczenie zębów powinno być prowadzone zgodnie z zaleceniami lekarza.

W wypadku zauważenia pierwszych objawów zapalenia przyzębia należy zwrócić uwagę na spożywane produkty. Najbardziej istotne jest spożywanie mniejszej ilości produktów zawierających cukry proste.

Zalecana jest suplementacja koenzymem Q10. Koenzym ten jest budulcem wszystkich tkanek ludzkich, a jego ilość zmniejsza się wraz z wiekiem. Jego suplementacja może pomóc w zapobieganiu chorobom przyzębia.

Dolegliwości wywołane zapaleniem przyzębia można zmniejszyć stosując leczenie domowe, znajdzie ono zastosowanie jedynie w początkowym stadium choroby. Zalecane są płukania jamy ustnej wywarami z kory dębu, która ma działanie bakteriobójcze i niweluje krwawienie dziąseł, rumianku, który ma właściwości przeciwzapalne oraz kłącza pięciornika, uśmierza ból i zmniejsza stany zapalne jamy ustnej .

Czy zęby utracone na skutek paradontozy można zastąpić implantami?

Nieleczona paradontoza może spowodować nie tylko ruchomość zębów, ale może doprowadzić nawet do wypadania zębów.

W przypadku zapalenia przyzębia może być bardzo trudne odtworzenie uzębienia poprzez wstawienie implantów. Pojawia się szansa, iż bakterie obecne w dziąsłach będą osadzać się na implancie, w rezultacie paradontoza zaatakuje inne, zdrowe zęby.

Paradontoza, która przyczyniła się do wypadania zębów, może także spowodować utratę implantu. Jednym wyjściem może okazać się proteza zębowa.

Czy paradontoza jest dziedziczna?

Paradontoza jest chorobą dziedziczną, dziedziczona jest głównie na linii matka – dziecko. Osoby, których krewni cierpią na dolegliwości z powodu zapalenia przyzębia, znajdują się w grupie podwyższonego ryzyka.

Nie oznacza to jednak, że nie można tego ryzyka uniknąć. Osoby zagrożone chorobą może uchronić: profilaktyka, regularne dbanie o zdrowie i właściwą higienę jamy ustnej.

Czy można zapobiegać paradontozie?

Z powodu zapalenia przyzębia, kości żuchwy i szczęki, korzeni zębów, a także innych, głębszych struktur odpowiadających za utrzymanie zęba w zębodole, można stracić zęby. Dlatego tak istotne jest zapobieganie paradontozie

Aby zapobiec pojawieniu się i rozwojowi paradontozy, warto regularnie odwiedzać gabinet stomatologiczny. W niektórych przypadkach zapalenie przyzębia może pojawić się bez względu na dbałość o higienę jamy ustnej.

Częste wizyty u dentysty pozwolą na zahamowanie rozwijającego się schorzenia. Kontrola jest konieczna, jeżeli pojawią się początkowe objawy choroby, takie jak np. krwawienie dziąseł w trakcie szczotkowania zębów oraz chwiejące się zęby.

Zapobieganie paradontozie polega na systematycznym ściąganiu kamienia nazębnego W niektórych przypadkach istnieje wskazanie do ściągania kamienia pod dziąsłowego, zabieg ten umożliwia usunięcie zmineralizowanej płytki nazębnej spod dziąsła.

Zabieg ściągania kamienia nazębnego wykonuje się różnymi metodami:

• frezowania,
• przy wykorzystaniu ultradźwięków,
• laserem,
• z użyciem środków chemicznych.