Ropień okołomigdałkowy – leczenie, objawy, przyczyny

Ropień okołomigdałkowy to poważne powikłanie najczęściej po zapaleniu migdałków. Charakteryzuje się silnym bólem gardła, trudnościami w połykaniu i często wysoką gorączką. Jak rozpoznać ropień okołomigdałkowy? Poznaj przyczyny, sposób leczenia i objawy. Ropień okołomigdałkowy nie może być bagatelizowany, ponieważ doprowadzi to do bardzo poważnych konsekwencji zdrowotnych. Możliwy jest nawet rozwój sepsy.

Przyczyny ropnia okołomigdałkowego – przewlekłe zapalenie migdałków

Najczęstszą przyczyną powstania ropnia okołomigdałkowego jest przewlekłe zapalenie migdałków. Bakterie, najczęściej paciorkowce beta-hemolizujące, przedostają się do tkanki wokół migdałka podniebiennego, tworząc zbiornik treści ropnej pomiędzy torebką migdałka a boczną ścianą gardła.

Inne czynniki sprzyjające powstawaniu ropnia to:

• Ostry stan zapalny migdałków i przewlekłe zapalenia migdałków – często poprzedza rozwój ropnia.
• Choroby dziąseł i niedostateczna higiena jamy ustnej – mogą stanowić dodatkowe źródło infekcji.
• Zaburzenia odporności – osłabiony układ odpornościowy ułatwia rozwój infekcji.

Objawy ropnia okołomigdałkowego

Objawy ropnia okołomigdałkowego są bardzo charakterystyczne i trudno je pomylić z innymi schorzeniami.

Najczęściej ropnie okołomigdałkowe objawiają się w następujący sposób:

• Narastający ból gardła – silny ból gardła, zwykle jednostronny (chociaż zdarzają się również ropnie obustronne), zwiększający się przy przełykaniu.
• Szczękościsk – utrudnia otwieranie ust, powoduje uczucie ścisku żuchwy.
• Wysoka gorączka – często towarzyszy innym objawom, takim jak dreszcze czy osłabienie.
• Powiększenie węzłów chłonnych – szczególnie wyczuwane żuchwą.
• Ból ucha – występuje po stronie ropnia.
• Trudności z przełykaniem, również śliny.
• Obrzęk twarzy – szczególnie w okolicy kąta żuchwy.
• Nieprzyjemny zapach z ust – powodowany przez ropę.
• Mowa nosowa z powodu obrzęku.

Jak wygląda leczenie ropnia okołomigdałkowego?

Leczenie ropnia okołomigdałkowego jest zawsze chirurgiczne i polega na nacięciu ropnia oraz drenażu jego treści. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym, w zależności od stanu pacjenta i rozległości ropnia.

Etapy leczenia:

1. Diagnostyka – lekarz przeprowadza dokładny wywiad, bada jamę ustną i gardło oraz zleca dodatkowe badania, takie jak USG szyi lub tomografię komputerową.
2. Nacięcie ropnia – podczas zabiegu chirurgicznego lekarz nacięcie torebkę otaczającą migdałek podniebienny i usuwa ropę.
3. Drenaż ropnia – po usunięciu ropy lekarz wprowadza do rany dren, który umożliwia odpływ ewentualnej pozostałej ropy.
4. Leczenie antybiotykowe – po zabiegu konieczne jest podawanie antybiotyków, aby zapobiec nawrotom infekcji.

Wskazania do usunięcia migdałków:

W niektórych przypadkach, np. przy nawracających ropniach lub przewlekłym zapaleniu migdałków, konieczne może być usunięcie migdałków podniebiennych. Decyzję o zabiegu podejmuje lekarz po dokładnej ocenie stanu pacjenta.

Powikłania ropnia okołomigdałkowego

Pomimo skuteczności leczenia, ropień okołomigdałkowy może powodować powikłania, takie jak:

Sepsa – jest to bardzo poważne powikłanie, które może zagrażać życiu.

Rozsiew ropnia – prowadzi do rozprzestrzenienia się infekcji na inne tkanki.

Zapalenie tkanek miękkich szyi – może wymagać długotrwałego leczenia antybiotykami.