Wizyta u lekarza POZ bez składania deklaracji

W Polsce każdy ma prawo do opieki zdrowotnej na zasadach określonych w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz w innych przepisach dotyczących ochrony zdrowia.

Jeśli pacjent przebywa poza miejscem zamieszkania, jest ubezpieczony i dojdzie do nagłego pogorszenia stanu zdrowia lub też nagłego zachorowania, może on skorzystać ze świadczeń zdrowotnych (w tym teleporad) w innej niż jego placówce medycyny rodzinnej posiadającej kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Narodowy Fundusz Zdrowia finansuje świadczenia zdrowotne dla pacjentów spoza listy świadczeniobiorców, w przypadkach uzasadnionych stanem zdrowia pacjenta. W przypadku dłuższego pobytu w danym miejscu można zmienić lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Zmiana taka możliwa jest bezpłatnie dwa razy w ciągu roku. Kolejne zmiany są odpłatne. Wówczas możliwe będzie korzystanie z pomocy lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, nie tylko w nagłych przypadkach.

W sytuacjach wymagających pilnej pomocy zdrowia pacjenta można udać się do szpitalnego oddziału ratunkowego (SOR). SOR’y nie podlegają rejonizacji. Jeśli tylko w szpitalu działa SOR, pacjent ma prawo udać się tam po pomoc w sytuacji zagrożenia życia lub zdrowia. Kiedy nie ma możliwości dotarcia samodzielnego do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego, należy zadzwonić na numer alarmowy 112.

Zasady korzystania z porad lekarskich

Pacjent ma prawo do wyboru formy skorzystania z porady lekarskiej: wizyty osobistej czy teleporady. Odmowa wizyty osobistej przez lekarza POZ i narzucenie teleporady może nastąpić jedynie w kilku sytuacjach.

Wizyta osobista

Lekarz nie ma prawa odmówić osobistej wizyty, gdy:

  1. Pacjent lub opiekun prawny nie zgadzają się na teleporadę.
  2. Pacjent cierpi na przewlekłą chorobę i doszło do pogorszenia lub zmieniły się objawy.
  3. Istnieje podejrzenie choroby nowotworowej.
  4. Dziecko nie ukończyło jeszcze 6 lat.
  5. Chodzi o pierwszą wizytę u lekarza, pielęgniarki lub położnej podstawowej opieki zdrowotnej wskazanych w deklaracji wyboru.

W przypadku odmowy przyjęcia przez placówkę medyczną pacjent ma prawo zadzwonić na numer Telefonicznej Informacji Pacjenta: 800 190 590 i zgłosić nieprawidłowość.

Teleporada

Z teleporady można skorzystać, kiedy:

  1. Podejrzewane jest zakażenie wirusem SARS-CoV-2.
  2. Istnieje potrzeba wystawienia recepty na leki w ramach kontynuacji leczenia, a lekarz ma dostęp do dokumentacji medycznej.
  3. Konieczne jest wystawienie zlecenia na zaopatrzenie w wyroby medyczne będącego kontynuacją poprzedniego zlecenia.
  4. Istnieje potrzeba wystawienia zaświadczenia o stanie zdrowia pacjenta.
  5. Dziecko poniżej 6 roku życia korzysta z porady kontrolnej nie wymagającej fizycznego badania.

W wyniku teleporady można uzyskać:

  • zalecenia dotyczące zdrowia pacjenta,
  • e-receptę,
  • e-zwolnienie,
  • e-skierowanie,
  • skierowanie na test na koronawirusa,
  • sugestię osobistej wizyty w przychodni, wizyty na Szpitalnym Oddziale Ratunkowym lub kontaktu z pogotowiem ratunkowym, jeśli stan zdrowia pacjenta tego wymaga.
  • Teleporada może być udzielana w dwóch terminach:
  • przynajmniej w pierwszym dniu roboczym po dniu zgłoszenia się pacjenta zdalnie lub osobiście,
  • w terminie późniejszym w porozumieniu z pacjentem lub jego opiekunem prawnym.
  • Przebieg teleporady:
  • Potwierdzenie tożsamości pacjenta na podstawie przekazanych przez niego danych oraz danych zawartych w dokumentacji medycznej czy deklaracji wyboru, pokazanych w trakcie wideoporady (np. dowód osobisty) lub wskazanych w Internetowym Koncie Pacjenta.
  • Przeprowadzenie wywiadu z pacjentem, analiza dokumentacji medycznej.
  • Udzielenie świadczenia zdrowotnego (ustalenie jednostki chorobowej, zlecenie właściwego postępowania medycznego).
  • Ocena skuteczności teleporady w kontekście rozwiązania problemu zdrowotnego pacjenta.
  • Poinformowanie pacjenta o konieczności osobistej wizyty, jeżeli nie jest możliwe udzielenie świadczenia zdrowotnego w formie teleporady.
  • Jeśli placówka medyczna została zamknięta, można skorzystać z innej. Na stronach internetowych oddziałów wojewódzkich NFZ znajdują się aktualne listy poradni POZ udzielających teleporad, wykazy otwartych poradni specjalistycznych, gabinetów ginekologicznych i stomatologicznych.

Obowiązki informacyjne placówki leczniczej

Placówka podstawowej opieki zdrowotnej ma obowiązek informowania o warunkach udzielania teleporady w miejscu leczenia, na stronie świadczeniodawcy, telefonicznie na prośbę pacjenta. Informacja powinna zawierać następujące dane:

  • listę świadczeń meudcznych udzielanych wyłącznie w formie osobistej wizyty,
  • sposób, w jaki lekarze udzielają teleporad,
  • sposób ustalenia terminu teleporady,
  • sposób nawiązania kontaktu z pacjentem celem udzielenia teleporady,
  • sposób postępowania w przypadku anulowania teleporady w wyniku braku dostępności pacjenta w ustalonym terminie (muszą być podjęte co najmniej 3 próby kontaktu placówki z pacjentem, w odstępie co najmniej 5 minut),
  • możliwość skorzystania ze stacjonarnej wizyty w razie konieczności,
  • instrukcje na temat: sposobu realizacji e-recepty, sposobu realizacji e-skierowania, sposobu realizacji e-zlecenia na wyroby medyczne, sposobu realizacji zlecenia badań dodatkowych (szczególni laboratoryjnych lub obrazowych), możliwości założenia Internetowego Konta Pacjenta.

Odmowa przyjęcia deklaracji wyboru w danej przychodni POZ nie pozbawia pacjenta w całości prawa do opieki w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej. Do momentu zmiany deklaracji wyboru wcześniejsza deklaracja wyboru jest ważna. Nie traci z automatu ważności w związku ze zmianą miejsca zamieszkania pacjenta. Od 5 listopada 2019 roku w ramach POZ pojawiła się możliwość uzyskania porady lekarskiej udzielanej pacjentowi na odległość za pomocą systemów teleinformatycznych lub innych systemów łączności.

Wszystkie poradnie podstawowej opieki zdrowotnej w godzinach swojej pracy powinny przyjmować w sytuacjach nagłych pacjentów spoza własnej listy:

  • zamieszkałych na terenie innego oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia,
  • pacjentów mieszkających na terenie tego samego województwa, jednak poza gminą, w której znajduje się konkretny POZ oraz poza gminami z nią sąsiadującymi.

Poza godzinami pracy poradni POZ w sytuacji nagłego zachorowania czy pogorszenia stanu zdrowia można udać się do punktu nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej, niezależnie od miejsca zamieszkania i wyboru lekarza/pielęgniarki POZ. Dyżurujący lekarz w przypadkach medycznie uzasadnionych udziela pomocy także w domu pacjenta. Na świadczenia takie zawiera się odrębną umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Wybór przychodni podstawowej opieki zdrowotnej formalnie nie jest ograniczony miejscem zamieszkania. Jedynym przeciwwskazaniem jest brak umowy danej placówki medycznej z Narodowym Funduszem Zdrowia w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej. Jednak w związku z praktyczną potrzebą realizacji wizyt domowych należałoby zweryfikować ilość pacjentów objętych podstawową opieką zdrowotną u najbliższego świadczeniodawcy. Wykaz świadczeniodawców realizujących umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej oraz nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej można sprawdzić w wyszukiwarce „Informator o zawartych umowach”.

Sprawdzenia informacji o przekroczeniu limitu pacjentów można dokonać w Narodowym Funduszu Zdrowia (Telefoniczna Informacja Pacjenta: 800 190 590). Można również złożyć wniosek o interwencję związaną z nieuzasadnioną odmową przyjęcia deklaracji wyboru albo odmową udzielenia świadczeń, np. w razie nagłego zachorowania lub pogorszenia stanu zdrowia.

Pacjent może być więc spokojny, jeśli przez jakiś czas przebywa poza miejscem swojego zamieszkania. W razie potrzeby może skorzystać z wizyty w dowolnej placówce podstawowej opieki zdrowotnej. Nie musi również martwić się, jeśli do nagłego pogorszenia stanu zdrowia dojdzie w weekend lub po godzinie 18. Wówczas nie obowiązuje rejonizacja.

W czasie pobytu poza miejscem zamieszkania każdy pacjent ma prawo skorzystania z pomocy lekarza podstawowej opieki zdrowotnej w razie nagłego zachorowania lub pogorszenia stanu zdrowia. Nie ma znaczenia odległość od miejsca pracy wybranego wcześniej lekarza rodzinnego. Te same zasady obowiązują w czasie przebywania w innym województwie, tj. na obszarze innego oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia. Jeśli stan zdrowia pacjenta wymaga pomocy lekarskiej, zobowiązany do jej udzielenia jest każdy lekarz podstawowej opieki zdrowotnej mający na podpisaną umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia. Informacja o takiej umowie powinna być umieszczona na drzwiach danej placówki. Nie można przy tym żądać od pacjenta dodatkowej opłaty.

Aby skorzystać z wizyty u lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, pacjent nie musi mieć ze sobą dokumentów potwierdzających swoje prawo do świadczeń. Dane te zostaną, po podaniu numeru PESEL, sprawdzone w systemie Elektronicznej Weryfikacji Uprawnień Świadczeniobiorców (eWUŚ). Zdarza się, że system eWUŚ błędnie wskazuje brak ubezpieczenia. W takiej sytuacji pacjent może, po prostu, napisać oświadczenie o tym, że posiada prawo do świadczeń. Placówka nie ma prawa odmówić uwzględnienia takiego oświadczenia.

Nazwa tego uprawnienia może być myląca, gdyż żadne przepisy nie mówią o ograniczeniu liczby wizyt w placówkach poza miejscem zamieszkania. Zależne jest to od stanu zdrowia pacjenta, który nie musi obawiać się ponownej wizyty, jeśli jego stan zdrowia tego wymaga.

Jeśli pacjent ze względu na przewlekłe schorzenie znajduje się pod stałą opieką lekarską, kontrole okresowe powinny mieć miejsce w przychodni wybranego lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Jednak, jeśli dojdzie do nagłego pojawienia się dolegliwości związanych z chorobą przewlekłą, również można skorzystać z bezpłatnej wizyty u lekarza podstawowej opieki zdrowotnej w innej placówce medycznej. Osoby przewlekle chore przed zmianą miejsca pobytu powinny zadbać o zaopatrzenie się w zażywane na co dzień leki.
Lekarz POZ może wystawić receptę na leki zalecone przez specjalistę tylko, kiedy otrzyma pisemną informację o rozpoznaniu, metodzie leczenia, rokowaniach, przepisanych lekach (w tym o czasie ich stosowania oraz dawkowaniu), a także wyznaczonych wizytach kontrolnych.

Niektórzy pacjenci nie rozróżniają nocnej opieki zdrowotnej i SOR’u. Trzeba wiedzieć, że nocna i świąteczna opieka zdrowotna to przedłużenie świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej (codziennie w godzinach 18.00 wieczorem – 8.00 rano następnego dnia oraz całą dobę w soboty, niedziele, dni świąteczne i pozostałe dni ustawowo wolne od pracy). Szpitalne Oddziały Ratunkowe (SOR), natomiast, udzielają pomocy medycznej w przypadku nagłego zagrożenia zdrowia. Dotyczy to pacjentów przywożonych przez karetkę lub zgłaszających się osobiście, np. w przypadku urazu czy złamania. SOR nie stanowi zastępstwa dla lekarza rodzinnego ani specjalisty. Dlatego też przy drobniejszych dolegliwościach można nie uzyskać tam pomocy. Obie te formy opieki zdrowotnej łączy jednak brak rejonizacji. To oznacza, że w razie potrzeby można udać się do dowolnej placówki, niezależnie od swojego miejsce zamieszkania.

Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ) pozwala w nagłych przypadkach korzystać z pomocy zdrowotnej w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, także na terenie państw Unii Europejskiej oraz EFTA (Lichtenstein, Islandia, Norwegia, Szwajcaria). W przypadku braku karty EKUZ pacjent traktowany jak pacjent prywatny, tj. zobowiązany do pokrycia kosztów leczenia. EKUZ jest wydawana bezpłatnie i zazwyczaj bardzo szybko. Jednak w okresie wakacyjnym, w związku z większym zainteresowaniem, trzeba czasem na nią czekać ok. 2 tygodni.
Tutaj można znaleźć wniosek o wydanie karty EKUZ, również na stronach internetowych oddziałów wojewódzkich Narodowego Funduszu Zdrowia. Po wydrukowaniu i wypełnieniu należy wniosek wysłać pocztą lub e-mailem albo złożyć osobiście w właściwym oddziale NFZ. Karta zostanie wydana w sposób zgodny z informacją we wniosku, osobiście lub wysłana pocztą. Karta EKUZ jest ważna tylko przez rok.

Zdarzają się sytuacje, kiedy pacjent spotyka się z brakiem „numerków”, chcąc zarejestrować się na wizytę u lekarza. Niejednokrotnie również ma trudność dodzwonienia się do przychodni, np. ze względu na zbyt małą ilość pracowników przy zwiększającej się liczbie pacjentów. Na temat praw pacjenta, który nie może dodzwonić się do placówki medycznej mówi Rzecznik Praw Pacjenta: „Przychodnie powinny tak zorganizować pracę, żeby pacjenci mogli bez przeszkód dodzwonić się do rejestracji i umówić na teleporadę lub wizytę osobistą. Jeśli nie uda ci się umówić na konsultację w dniu, w którym dzwonisz, przychodnia ma obowiązek zarejestrowania cię na następny dzień lub w innym ustalonym z tobą terminie. Jeśli przychodnia odmawia rejestracji, możesz wystąpić pisemnie o wyznaczenie wizyty, np. wysyłając maila na adres podany przez placówkę. Takie sytuacje możesz również zgłaszać na infolinię Rzecznika Praw Pacjenta pod nr 800 190 590″.

Jeśli istnieje trudność w dodzwonieniu się do przychodni lub brak jest miejsc do lekarza, można zwrócić się o pomoc do Rzecznika Praw Pacjenta. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie mówi: „Brak możliwości umówienia się do lekarza narusza prawo pacjenta do świadczeń zdrowotnych udzielanych z należytą starannością” . To jednocześnie potwierdzenie stanowiska Rzecznika Praw Pacjenta. Sąd dodaje również, że przychodnia powinna ułatwiać kontakt pacjentom. Wyrok sądu dotyczy skargi przychodni na decyzję Rzecznika Praw Pacjenta w zakresie uznania praktyk za naruszające prawa pacjentów. Pacjenci, szukający pomocy, mieli ograniczoną możliwość telefonicznej rejestracji.

Rzecznik Praw Pacjenta wyjaśniał:

„Samo podanie pacjentom numerów telefonów do rejestracji nie jest wystarczające. Pracownicy mają obowiązek na bieżąco odbierać połączenia, zgodnie z harmonogramem czasu pracy w placówce. Kierownictwo przychodni powinno monitorować obciążenie linii telefonicznych i w razie potrzeby reagować na pojawiające się problemy. Na przykład oddelegować do odbierania telefonów pracowników z innych stanowisk, zatrudnić nowy personel, uruchomić dodatkowy numer telefonu dla pacjentów lub też wprowadzić system kolejkowania”.

Na Internetowym Koncie Pacjenta można zadeklarować wybór lekarza, pielęgniarki oraz położnej podstawowej opieki zdrowotnej, potwierdzając go np. kwalifikowanym podpisem elektronicznym. Deklarację wyboru lekarza POZ, pielęgniarki i położnej można również złożyć w konkretnej placówce medycznej.

Jak się zalogować na Internetowe Konto Pacjenta?

  • wejść w „Moje konto
  • kliknąć „Wypełnij deklarację
  • po dokonaniu wyboru placówki/przychodni należy wybrać lekarza POZ, pielęgniarkę POZ lub położną POZ oraz zatwierdzić wybór.

Podobne postępowanie ma miejsce w czasie wyboru innego pacjenta, tj. dziecka lub osoby, która udzieliła stosownego upoważnienia do działań na jej Internetowym Koncie Pacjenta. W takim przypadku należy jeszcze dodatkowo przejść przez „Uprawnienia”, podobnie jak w momencie przechodzenia do konta osoby udzielającej upoważnienia.

Odpowiednia placówka medyczna zostanie poinformowana o decyzji pacjenta.

Lekarza, pielęgniarkę lub położną podstawowej opieki zdrowotnej można wybrać bezpłatnie dwukrotnie w danym roku kalendarzowym. Za kolejną zmianę wnosi się stosowną opłatę na konto Narodowego Funduszu Zdrowia.

Nie dokonuje się opłaty za kolejną zmianę lekarza POZ, pielęgniarki POZ, położnej POZ, jeśli wiąże się ona z:

  • zmianą miejsca zamieszkania pacjenta,
  • zamknięciem bądź likwidacją placówki medycznej, w której leczył się pacjent,
  • przejściem na emeryturę lekarza POZ, pielęgniarki POZ, położnej POZ,
  • ukończeniem przez pacjenta 18 roku życia.

Usługi świadczone dla pacjenta przez:

Skąd będzie wiadomo, że przychodnia zaakceptowała wybór pacjenta i wprowadziła to do dokumentacji?

Na Internetowym Koncie Pacjenta pojawi się informacja, który lekarz POZ, pielęgniarka POZ lub położna POZ została wybrana.  

Ile czasu ma placówka akceptację wyboru pacjenta?

Zmiana powinna dokonać się w ciągu 7 dni. Jednak jest to zależne od trybu pracy przychodni. W praktyce zdarza się, iż akceptacja zmiany i wprowadzenie jej do systemu trwa do 3 tygodni.

Co należy zrobić, jeśli wybór pacjenta nie został zaakceptowany przez placówkę i pacjent nie ma wybranego medyka na Internetowym Koncie Pacjenta?

Wówczas należałoby skontaktować się bezpośrednio z placówką osobiście, telefonicznie lub mailowo. Mogło się zdarzyć, że wybrany lekarz POZ przekroczył limit i nie może przyjąć kolejnego.

W czasie epidemii, czy też gdy pacjent ma trudności w dotarciu do placówki, lepszy może okazać się kontakt zdalny.

E-deklaracja została „odrzucona”. Jak za pośrednictwem Internetowego Konta Pacjenta można sprawdzić powód odrzucenia?

Po złożeniu deklaracji wyboru lekarza POZ, pielęgniarki POZ, położnej POZ w formie elektronicznej w sekcji „Twoja Podstawowa Opieka Zdrowotna (POZ)” należy kliknąć „Zobacz deklaracje”. Pokaże się wówczas lista złożonych deklaracji oraz informacja, na jakim etapie znajduje się dana deklaracja.

Do odrzucenia deklaracji może dojść automatycznie, jeśli placówka w ciągu 7 dni jej nie podejmie z systemu. Wtedy pacjent dostanie odpowiednią informację o braku rozpatrzenia deklaracji. Aby dowiedzieć się o powodzie braku rozpatrzenia deklaracji należałoby skontaktować się bezpośrednio z placówką, która nie rozpatrzyła złożonej deklaracji.

Odrzucenie przez placówkę e-deklaracji w związku z przekroczonym limitem?

Placówka medyczna może odmówić przyjęcia e-deklaracji z związku z przekroczonym limitem na liście lekarza POZ, pielęgniarki POZ, położnej POZ.

Kiedy i jak można anulować wysłaną e-deklarację?

Wysłaną e-deklarację można anulować na Internetowym Koncie Pacjenta do momentu, kiedy deklaracja nie zostanie zaakceptowana.

Czy odrzucona e-deklaracja liczy się do limitu bezpłatnych zmian lekarza/pielęgniarki/położnej podstawowej opieki zdrowotnej w ciągu roku?

Skoro przyjęcie e-deklaracji nie doszło do skutku, nie zmniejsza się limit bezpłatnych zmian w ciągu jednego roku kalendarzowego.

Placówki nie ma na liście wyboru lekarza POZ, pielęgniarki POZ, położnej POZ?

Z dużym prawdopodobieństwem oznacza to, że placówka nie ma podpisanej umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia, a w związku z tym nie świadczy usług w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej w ramach ubezpieczenia.

Złożonej deklaracji w formie papierowej nie widać na Internetowym Koncie Pacjenta?

Na Internetowym Koncie Pacjenta widać dotychczasowe informacje o wyborze, dopóki placówka medyczna nie wprowadzi nowej deklaracji POZ do systemu.

Czy placówka medyczna ma podpisany kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia?

Można sprawdzić w wyszukiwarce na stronie NFZ. Poza tym gabinety, poradnie, przychodnie, szpitale powinny być oznakowane logotypem Narodowego Funduszu Zdrowia umieszczonym w dobrze widocznym miejscu.

Czy można się zapisać do lekarza POZ, pielęgniarki POZ, położnej POZ w różnych placówkach medycznych?

Deklaracje w formie pisemnej można składać oddzielnie w różnych placówkach, a także je zmieniać.

Czy lekarz, pielęgniarka, położna podstawowej opieki zdrowotnej mogą odmówić przyjęcia deklaracji?

Jeśli zostały przekroczone ustalone przez Narodowy Fundusz Zdrowia limity pacjentów przypadających na jedną osobę, która świadczy usługi zdrowotne, deklaracja może zostać odrzucona.

Czy zmiana lekarza, pielęgniarki, położnej podstawowej opieki zdrowotnej dokonywana jest odpłatnie?

Deklarację wyboru można zmienić dwa razy w ciągu jednego roku kalendarzowego bezpłatnie. Kolejne zmiany należy opłacić, wnosząc odpowiednią kwotę na konto właściwego oddziału wojewódzkiego Narodowego Fundusz Zdrowia. Do limitu nie wlicza się zmian wynikających z wydarzeń losowych: zmiany miejsca zamieszkania, zamknięcia przychodni, zmiany miejsca pracy lekarza, przejścia lekarza na emeryturę.

Jak przyjmowane są noworodki bez nadanego numeru PESEL?

Zgłoszenie noworodka bez nadanego numeru PESEL odbywa się z wykorzystaniem ubezpieczenia jednego z rodziców lub opiekuna prawnego. Po nadaniu numeru PESEL należy złożyć nową deklarację wyboru.

W jakim wieku dziecko może zgłosić się do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej bez opieki osoby dorosłej?

W przypadku niecierpiącym zwłoki lekarz udziela pomocy bez względu na wiek pacjenta.
W pozostałych sytuacjach:

  • osoby poniżej 16. roku życia przyjmuje się wyłącznie w obecności opiekuna prawnego (rodzic) lub faktycznego (z zastrzeżeniem, że opiekun faktyczny może udzielić jedynie zgody na zbadanie pacjenta),
  • osoby, które ukończyły 16. rok życia przyjmuje się po przedłożeniu pisemnej zgody opiekuna prawnego na udzielenie świadczeń zdrowotnych.

Jaką specjalność posiada lekarz podstawowej opieki zdrowotnej?

Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej może być specjalistą medycyny rodzinnej, internistą, pediatrą, a także lekarzem bez specjalizacji posiadającym uprawnienia do pracy w POZ.
Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej to lekarz pierwszego kontaktu.

Czy trzeba przenieść dokumentację medyczną po zmianie lekarza, pielęgniarki, położnej podstawowej opieki zdrowotnej?

Zmiana deklaracji wyboru lekarza, pielęgniarki, położnej podstawowej opieki zdrowotnej nie wiąże się z wydaniem kartoteki. Dokumentacja medyczna przechowywana jest przez podmiot, który ją sporządził. Pacjent posiada nadal prawo wglądu do niej na miejscu oraz uzyskania wyciągu, odpisu, kopii (również w formie elektronicznej). Wydanie oryginału może odbyć się za pokwitowaniem odbioru, a także z zastrzeżeniem zwrotu. Natomiast, o przekazanie karty szczepień dziecka zwraca się nowa placówka.

Czy za udostępnienie dokumentacji medycznej wiąże się z odpłatnością?

Placówka podstawowej opieki zdrowotnej może pobierać opłaty za przygotowanie dokumentów. Maksymalną kwotę oblicza się biorąc pod uwagę przeciętne wynagrodzenie w poprzednim kwartale, ogłaszane przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego:

  • jedna strona wyciągu albo odpisu dokumentacji medycznej to 0,002 przeciętnego wynagrodzenia,
  • jedna strona kopii lub wydruku dokumentacji medycznej 0,00007 przeciętnego wynagrodzenia,
  • udostępnienie dokumentacji medycznej na cyfrowym nośniku danych 0,0004 przeciętnego wynagrodzenia.

Zgłoszenie się do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej poza miejscem zamieszkania?

Podczas przebywania poza miejscem zamieszkania, np. w czasie wakacji lub delegacji można skorzystać z poradę lekarza podstawowej opieki zdrowotnej bez konieczności zmiany deklaracji wyboru.

Godziny świadczenia usług zdrowotnych przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej?

Podstawowa opieka zdrowotna powinna być dostępna od poniedziałku do piątku w godzinach od 8 do 18, wyłączając dni ustawowo wolne od pracy. Punkt szczepień, natomiast, powinien działać przynajmniej raz w tygodniu, również po godzinie 15.

Czy lekarz podstawowej opieki zdrowotnej ma obowiązek udzielić porady zdrowotnej w dniu zgłoszenia?

Porada lekarza podstawowej opieki zdrowotnej odbywa się zgodnie z przepisami „w terminie uzgodnionym ze świadczeniobiorcą”. W przypadkach uzasadnionych jednak stanem zdrowia pacjenta porada powinna odbyć w dniu zgłoszenia zgodnie z harmonogramem pracy świadczeniodawcy.

Kto podejmuje decyzję o przyjęciu pacjenta przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej w trybie pilnym? Kto decyduje o tym, że lekarz przyjedzie do domu pacjenta?

Decyzję o sposobie udzielenia świadczenia za każdym razem podejmuje lekarz POZ, który kwalifikuje pacjenta jako przypadek pilny lub stabilny.

Kto może skorzystać ze świadczeń lekarza podstawowej opieki zdrowotnej poza kolejnością?

Prawo do przyjęcia przez lekarza POZ poza kolejnością mają, m.in.:

  • zasłużeni honorowi dawcy krwi i zasłużeni dawcy przeszczepu,
  • kobiety w ciąży,
  • inwalidzi wojenni i wojskowi oraz kombatanci,
  • dzieci do 18. roku życia, u których stwierdzono ciężkie i nieodwracalne upośledzenie lub też nieuleczalną chorobę zagrażającą życiu, które powstały w okresie  prenatalnym rozwoju lub w czasie porodu,
  • działacze opozycji antykomunistycznej,
  • osoby represjonowane z powodów politycznych,
  • osoby posiadające ze znacznym stopniem niepełnosprawności.

Poza kolejnością, tzn. w dniu zgłoszenia, a jeśli nie jest to możliwe, to w innym terminie poza kolejnością przyjęć wynikającą z listy oczekujących.

Czy lekarz NFZ widzi prywatne wizyty?

Wizyty prywatne nie są widoczne na Internetowym Koncie Pacjenta. Dlatego lekarz świadczący usługi w ubezpieczenia zdrowotnego NFZ nie widzi wizyt prywatnych.

Czy osoba nieubezpieczona ma prawo do opieki medycznej?

W razie stanu zagrożenia zdrowia każda osoba ma prawo do natychmiastowej pomocy medycznej, niezależnie od tego, czy jest ubezpieczona, czy też nie.

Czy można iść do lekarza bez ubezpieczenia zdrowotnego?

Można iść do lekarza, jednak każde skorzystanie ze świadczeń zdrowotnych bez ubezpieczenia zdrowotnego wiąże się z koniecznością pokrycia kosztów we własnym zakresie.

Jak funkcjonuje Podstawowa Opieka Zdrowotna?

Pacjent powinien otrzymać wskazówki w zakresie uzyskania pomocy medycznej w momencie rejestracji.
Placówka medyczna musi być w stanie zastąpić lekarza podstawowej opieki zdrowotnej niezdolnego do pracy. Brak szczepienia nie może być powodem odmowy udzielenia świadczeń przez lekarza POZ.

W przypadku odmowy pomocy można zwrócić się o pomoc pod numerem telefonu 800 190 590.

Kto może zgłosić studenta do ubezpieczenia zdrowotnego?
Kiedy ubezpieczenie studenta wygasa?
Jak można sprawdzić swój status?

Studenci, aby mieć prawo do świadczeń w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia, powinni mieć własny tytuł do ubezpieczenia lub też być do niego zgłoszonym. Zgłoszenia takiego może dokonać np. rodzic lub uczelnia. Student powinien więc zadbać o formalności, aby potwierdzone prawo do świadczeń zdrowotnych.

Student, nie mający własnego tytułu do ubezpieczenia, powinien zostać zgłoszony do ubezpieczenia zdrowotnego jako członek rodziny. Może to zrobić rodzic lub współmałżonek rodzica. Jeśli oni sami nie podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu, studenta mogą zgłosić do ubezpieczenia także dziadkowie.

Student, jako członek rodziny, może być ubezpieczony do ukończenia 26. roku życia.

Jeśli student nie ma własnego prawa do ubezpieczenia zdrowotnego lub nie może być zgłoszony jako członek rodziny, uczelnia powinna go zgłosić do ubezpieczenia zdrowotnego. Student, aby uzyskać ubezpieczenie zdrowotne, powinien poinformować o tym fakcie uczelnię, ponieważ zgłoszenie do ubezpieczenia odbywa się na jego wniosek.

Studentowi, podobnie jak każdej innej osobie, może przysługiwać własny tytuł do ubezpieczenia zdrowotnego, np. w ramach umowy o pracę. Wówczas do ubezpieczenia zdrowotnego zgłasza go pracodawca. Nie dotyczy to jednak umów zlecenia dla studentów do 26. roku życia. Student prowadzący swoją działalność gospodarczą, sam dokonuje zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych.

  • Student, z orzeczonym znacznym stopniem niepełnosprawności, może zostać zgłoszony jako członek rodziny przy rodzicu bez względu na wiek,
  • Student, z przyznanym prawem do renty, jest ubezpieczony przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych,
  • Student po zawarciu związku małżeńskiego może zostać zgłoszony do ubezpieczenia zdrowotnego przez współmałżonka, o ile ten posiada ubezpieczenie.

Studenci pracujący tylko w okresie wakacji w ramach umowy o pracę, na krótko uzyskują własny tytuł do ubezpieczenia zdrowotnego. Są wyrejestrowani przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych z ubezpieczenia po wcześniejszym zgłoszeniu, np. przez rodziców czy dziadków. Po zakończeniu umowy o pracę pracodawca wyrejestruje studenta z ubezpieczenia zdrowotnego. Wtedy powinien on przypomnieć rodzicom lub dziadkom o ponownym zgłoszeniu go jako członka rodziny po zakończeniu pracy. W przeciwnym razie student będzie nieubezpieczony, a to może mieć konsekwencje związane z koniecznością opłaty za świadczone usługi medyczne.

Również w momencie, gdy to rodzice studenta zmieniają miejsce pracy, powinni zgłosić od nowa członków rodziny do ubezpieczenia zdrowotnego u kolejnego pracodawcy.

Student, po przeprowadzce do miejsca studiów, powinien jak najszybciej złożyć deklarację wyboru lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Druk deklaracji wyboru można otrzymać w przychodni lub pobrać ze strony internetowej oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia. Podobnie jest, jeśli chodzi o wybór pielęgniarki POZ. Studentki, natomiast, mogą również na takich samych zasadach wybrać położną podstawowej opieki zdrowotnej.

Online można to zrobić poprzez Internetowe Konto Pacjenta.

Zmiana lekarza, pielęgniarki, położnej podstawowej opieki zdrowotnej możliwa jest nie częściej niż dwa razy w roku kalendarzowym bezpłatnie. Warto o tym pamiętać, jeśli student np. przebywa dłuższy okres w swojej miejscowości rodzinnej.
W przypadku, gdy student po raz trzeci w danym roku kalendarzowym zmienia lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, pielęgniarkę podstawowej opieki zdrowotnej lub położną podstawowej opieki zdrowotnej, jest zobowiązany do wniesienia na rachunek oddziału Narodowego Fundusz Zdrowia opłaty w stosownej wysokości.

Prawo do ubezpieczenia zdrowotnego wygasa, gdy:

  • ustaje tytuł do ubezpieczenia zdrowotnego osoby zgłaszającej studenta,
  • student między 18. a 26. rokiem życia nie kontynuuje nauki,
  • student ukończył 26 lat,
  • student został skreślony z listy studentów,
  • student uzyskał własny tytuł do ubezpieczenia zdrowotnego, np. został zatrudniony na umowę o pracę, otworzył działalność gospodarczą i uzyskał własne ubezpieczenie zdrowotne.

Jeśli obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego studenta lub doktoranta wygasa z dniem ukończenia studiów lub studiów doktoranckich, skreślenia z listy studentów lub doktorantów, to prawo do świadczeń opieki zdrowotnej przysługuje jeszcze przez 4 miesiące.

Doktorantów, nie podlegających obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu, na ich pisemny wniosek do ubezpieczenia zdrowotnego zgłasza uczelnia. Odprowadza za nich także składkę na ubezpieczenie zdrowotne.

Uczelnia zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego oraz opłaca składkę za doktorantów i studentów, kiedy przedstawią oni właściwe oświadczenie o niepodleganiu obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu. Dotyczy w szczególności osób, które ukończyły 26. rok życia.

Studenci obcokrajowcy, spoza Unii Europejskiej, ubezpieczają się w Polsce zawierając umowy dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego z oddziałem Narodowego Funduszu Zdrowia właściwym ze względu na miejsce zamieszkania. Sami opłacają comiesięczną składkę zdrowotną, chyba że posiadają Kartę Polaka albo zaświadczenie o polskim pochodzeniu. Wówczas obowiązek opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne studentów spoczywa na uczelni, na której się uczą.

Osoba zainteresowana takim ubezpieczeniem powinna złożyć w wojewódzkim oddziale Narodowego Funduszu Zdrowia wniosek o objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem zdrowotnym. W tym celu niezbędne jest przedstawienie dokumentów:

  • paszportu razem z dokumentem potwierdzającym legalny pobyt w Polsce, tj. wizą, kartą pobytu,
  • dokumentu potwierdzającego posiadanie statusu studenta, np. legitymacji studenckiej lub zaświadczenia z uczelni,
  • zgody od rodziców na podpisanie umowy dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego w przypadku, gdy jest to osoba niepełnoletnia.

Objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem zdrowotnym następuje z dniem zapisanym w umowie zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia. Wygasa, natomiast, z dniem rozwiązania tej umowy lub też po upływie miesiąca nieprzerwanego braku płatności składek. Studenci i doktoranci są zwolnieni z opłat dodatkowych związanych z podpisaniem umowy o dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne. Opłacają jedynie należną składkę.

Informacje o podleganiu ubezpieczeniu zdrowotnemu można sprawdzić, logując się na Internetowe Konto Pacjenta. Do procesu logowania potrzebny będzie profil zaufany albo dowód osobisty z warstwą elektroniczną, tj. e-dowód.

Jak zalogować się na Internetowym Koncie Pacjenta 

Studenci udający się do innego państwa członkowskiego UE/EFTA, żeby tam studiować, powinny mieć ze sobą Europejską Kartą Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ).

Przeczytaj także o:

Zaktualizowano: 28.07.2023
  • bez deklaracji
  • bez składania deklaracji wyboru
  • poradnik
  • zmiana lekarza rodzinnego