Zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych.

Zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych jest chorobą kończyn dolnych. Osoby chorujące na zapalenie żył tego rodzaju skarżą się na nieprzyjemne objawy odczuwane w nodze. Choroba ta wymaga specjalistycznego leczenia. Nie należy bagatelizować problemu, ponieważ nieleczone zapalenie żył powierzchownych może doprowadzić do groźnych dla zdrowia, a nawet życia powikłań. Dowiedz się więcej na temat zakrzepowego zapalenia żył powierzchownych.

Zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych to stan zapalny pojawiający się w naczyniach krwionośnych umiejscowionych nad powięzią głęboką. Choroba rozwija się w obrębie kończyn dolnych. Występuje obecność skrzepliny w świetle zajętego stanem chorobowym naczynia. Ryzyko jej oderwania jest jednak niewielkie, ponieważ przylega on bardzo mocno do ściany naczynia. Objawy tego problemu zdrowotnego są często na tyle silne, że ciężko je przeoczyć. Zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych dotyczy kończyn dolnych i jest związane z obecnością żylaków. Zdarza się jednak, że proces chorobowy zajmuje kończyny górne – jest to najczęściej spowodowane obecnością wenflonu w żyle lub innymi zabiegami.

Zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych występuje głównie u kobiet między 30 a 60 rokiem życia. Zazwyczaj choroba nie daje powikłań, ale w niektórych przypadkach może dojść do zakrzepicy żylnej, co może wywołać zator tętnicy płucnej.

Do przyczyn zakrzepowego zapalenia żył powierzchownych należą następujące czynniki:

  • zabiegi medyczne (przyczyny jatrogenne) – zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych może występować z powodu założenia do kończyny górnej cewnika zakażonego bakteriami bytującymi na skórze. Stan zapalny może rozwinąć się na skutek podania niektórych leków, np. kontrastu, potasu lub penicyliny;
  • zakażenie – ogólna infekcja organizmu może zaatakować również naczynia żylne poprzez sąsiadujące tkanki lub krew (gdy dochodzi do sepsy);
  • urazy mechaniczne – kiedy dochodzi do uszkodzenia nabłonka, który wyścieła światło żyły, co powoduje powstawanie skrzepów w naczyniach;
  • przyczyny samoistne – kiedy nie da się ustalić czynnika powodującego stanu zapalnego.

Ulokowanie się skrzepu blisko ujścia żyły podudzia do żyły udowej zwiększa ryzyko przemieszczenia się skrzepu do żył głębokich. Z tego powodu powstaje zakrzepica żył głębokich – blokuje się odpływ krwi i powstaje obrzęk.

Objawy zapalenia żył powierzchniowych lokują się w obrębie kończyn dolnych, ale tak naprawdę mogą dotyczyć każdego odcinka układu żylnego. Dolegliwości mogą mieć różne nasilenie i realnie wpływać na codzienne funkcjonowanie pacjentki. Ból odczuwalny jest przede wszystkim w czasie chodzenia i aktywności fizycznej. Zapalenie żył w kończynach dolnych może obejmować zdrowe żyły powierzchniowe, jednak głownie atakuje żylaki. Obecność zakrzepu w naczyniu krwionośnym wywołuje miejscowy ból i szereg dolegliwości, takich jak zaczerwienienie skóry, nadwrażliwość dotykową i obrzęk kończyn dolnych.

W okolicy zmienionego chorobowo miejsca pod skórą, wyczuwalne jest podłużne zgrubienie. Stan ten nie jest zagrożeniem życia, ale wiąże się z ryzykiem powstania powikłań zakrzepowo-zatorowych. Pacjentom towarzyszy często ogólnie złe samopoczucie.

Objawy często ustępują samoistnie po maksymalnie kilku tygodniach, jednak nie należy ich bagatelizować i zgłosić się lekarza, aby uniknąć ryzyka powikłań.

Wśród czynników ryzyka rozwoju zakrzepowego zapalenia żył powierzchniowych wyróżnia się przede wszystkim obecność żylaków i ukończony 40 rok życia. Przypadłość dotyka zarówno mężczyzn, jak i kobiety. Istotny czynnik to określony tryb życia, nacechowany następującymi sytuacjami:

  • przebywanie w wysokich temperaturach otoczenia;
  • częste kąpiele w gorących źródłach;
  • długie podróże;
  • częste siedzenie „noga na nogę”;
  • długie klęczenie;
  • długie przebywanie w pozycji stojącej;
  • siedzący tryb życia.

Pozostałe czynniki, które mogą powodować zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych:

  • rozległe operacje;
  • okres połogu;
  • odwodnienie;
  • stany chorobowe wymagające długiego leżenia;
  • nowotwory złośliwe;
  • doustna antykoncepcja hormonalna i hormonalna terapia zastępcza.

Zapalenie żył powierzchownych nie może być bagatelizowane – nie podjęcie leczenia może skutkować przejściem stanu zapalnego do układu żył głębokich. Zakrzepica żył głębokich to stan, który może szybko przerodzić się w poważne sytuacje, takie jak:

  • udar mózgu;
  • zatorowość płucna;
  • zatorowość obwodowa, która powoduje niedokrwienie narządów lub tkanek;
  • nadciśnienie płucne;
  • zespół pozakrzepowy, który doprowadza do narastającej niewydolności żylnej kończyn dolnych.

Stosuje się leczenie operacyjne, przyczynowe i objawowe.

W leczeniu przyczynowym najczęściej należy usunąć zakażony wenflon z żyły. Pacjent zakłada pończochy uciskowe, które mają za zadanie zmniejszyć zastój żylny. Największy nacisk musi mieć miejsce na stopie i stopniowo zmniejszać się ku górze, przez co odpływ krwi z kończyn dolnych jest łatwiejszy. Pończochy uciskowe należy nosić przez cały dzień i zdejmować na noc. Potrzebna może być antybiotykoterapia.

Leczenie objawowe polega głównie na łagodzeniu zapalenia poprzez stosowanie wstrzykiwanych domięśniowo niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Po opanowaniu najpoważniejszych objawów zapalenia, można stosować środki doustne, maści lub czopki – ważne aby terapia NLPZ nie trwała dłużej niż 3 tygodnie. Jeżeli dojdzie do zapalenia żył głębokich, wprowadza się zastrzyki z heparyną, które muszą być przyjmowane przez około miesiąc.

Operacje wykonywane są w przypadkach, kiedy stan zapalny żył powierzchniowych znajduje się blisko ujścia żył podudzia do żyły udowej, co powoduje wysokie ryzyko rozwoju zakrzepicy żył głębokich. Zakrzep musi znajdować się mniej niż 3 cm od ujścia żyły. Operacja jest wykonywana w znieczuleniu ogólnym i polega na podwiązaniu zaatakowanej żyły przed jej ujściem do żyły udowej. Powoduje to zahamowanie rozprzestrzeniania się zakrzepu.

Zaktualizowano: 13.01.2023
  • obrzęk-kończyn-dolnych
  • zakrzepowe-zapalenie-żył
  • zapalenie-żył