Bisocard

Bisocard

Bisocard jest lekiem, który jest stosowany u pacjentów z niewydolnością serca i objawową stabilną niewydolnością skurczową. Chroni serce przed zbyt intensywną pracą - preparat obniża aktywność reninową osocza, zwalnia czynność serca i zmniejsza siłę jego skurczu.

Co to jest Bisocard?

Tutaj masz możliwość uzyskania recepty online.

Bisocard jest lekiem, który blokuje wybiórczo receptory beta-adrenergiczne (obecne m. in. w sercu i naczyniach krwionośnych). Stosowany jest u pacjentów z niewydolnością serca i objawową stabilną niewydolnością skurczową, chroniąc serce przed zbyt intensywną pracą – preparat obniża aktywność reninową osocza, zwalnia czynność serca i zmniejsza siłę jego skurczu.

Substancją czynną leku Bisocard – tabletki powlekane jest bisoprololu fumaran. Lek występuje w dawkach:

• 5 mg, tabletki powlekane;
• 10 mg, tabletki powlekane.

Zastosowanie leku Bisocard

Lek Bisocard tabletki powlekane stosowany jest w:

• leczeniu nadciśnienia tętniczego;
• walce z dławicą piersiową – ból w klatce piersiowej w skutek niedostatecznego zaopatrzenia serca w tlen;
• leczeniu stabilnej, umiarkowanej do ciężkiej, przewlekłej niewydolności serca, z zaburzoną czynnością skurczową lewej komory w skojarzeniu z inhibitorami ACE , lekami moczopędnymi oraz, w razie konieczności, glikozydami naparstnicy.

Kiedy nie stosować leku Bisocard?

Leku Bisocard tabletki powlekane nie należy stosować, gdy:

• pacjent ma uczulenie na bisoprololu fumaran lub którykolwiek z pozostałych składników leku;
• u pacjenta stwierdzono wstrząs kardiogenny;
• u pacjenta stwierdzono ciężką astmę oskrzelową lub ciężką przewlekłą obturacyjną chorobę płuc;
• u pacjenta stwierdzono zwolnienie czynności serca (mniej niż 60 skurczów na minutę) – w razie wątpliwości należy poradzić się lekarza;
• u pacjenta stwierdzono bardzo niskie ciśnienie tętnicze – niedociśnienie tętnicze;
• u pacjenta występują ciężkie zaburzenia krążenia w kończynach (które mogą prowadzić do drętwienia kończyn, mrowienia i ich blednięcia);
• u pacjenta stwierdzono zaburzenia rytmu serca – wolną lub nieregularną czynność serca;
• u pacjenta wystąpiła nagle niewydolność serca lub istniejąca niewydolność uległanasileniu;
• pacjent stosuje jednocześnie floktafeninę (niesteroidowy lek przeciwzapalny) lub sultopryd (lek stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych);
• u pacjenta stwierdzono kwasicę metaboliczną;
• u pacjenta stwierdzono guz rdzenia nadnerczy, który nie jest leczony.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Bisocard należy omówić jego przyjmowanie z lekarzem, gdy:

• u pacjenta stwierdzono mniej nasiloną astmę oskrzelową lub przewlekłą obturacyjną chorobę płuc – może być konieczne zwiększenie dawki leków rozszerzających oskrzela;
• pacjent ma cukrzycę – Bisocard może maskować objawy hipoglikemii;
• pacjent stosuje ścisłą dietę;
• u pacjenta stwierdzono blok przedsionkowo-komorowy I stopnia;
• u pacjenta stwierdzono dławicę Prinzmetala;
• u pacjenta występują mniej nasilone zaburzenia krążenia w kończynach;
• pacjent ma zaburzenia czynności tarczycy (bisoprolol może maskować niektóre objawynadczynności tarczycy, np. przyspieszoną czynność serca);
• pacjent ma guz chromochłonny (guz rdzenia nadnerczy) – przed zaleceniem leku Bisocard lekarz będzie musiał zastosować odpowiednie leczenie;
• pacjent ma lub miał łuszczycę – Bisocard może powodować nasilenie objawów łuszczycy;
• jeśli u pacjenta kiedykolwiek wystąpiły reakcje alergiczne – Bisocard może nasilać reakcje alergiczne;
• u pacjenta planowane jest leczenie odczulające;
• u pacjenta planowany jest zabieg operacyjny – lek Bisocard może zmieniać reakcję organizmu na podawane leki.

Leczenie niewydolności serca z zastosowaniem leku Bisocard wymaga systematycznej kontroli lekarskiej. Szczególną ostrożność i stałą kontrolę lekarza należy zapewnić zwłaszcza na początku leczenia, podczas zwiększania dawki i w przypadku zakończenia leczenia.

Stosowanie leku Bisocard u dzieci i młodzieży

Brak doświadczenia dotyczącego stosowania bisoprololu u dzieci i młodzieży i nie zaleca się jego stosowania w tej grupie wiekowej.

Bisocard, a inne leki

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie, ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Lekarz nie powinien przepisywać leku Bisocard jest pacjent przyjmuje:

• floktafeninę – niesteroidowy lek przeciwzapalny;
• sultopryd – lek stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych.

Bez specjalnego zalecenia lekarza nie należy przyjmować wraz z lekiem Bisocard:

• niektórych leków stosowanych w leczeniu zaburzeń rytmu serca;
• niektórych leków stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego, dławicy piersiowej lub leczeniu zaburzeń rytmu serca;

Przed zastosowaniem niektórych leków jednocześnie z lekiem Bisocard należy porozmawiać z lekarzem, a lekarz może zalecić częstsze kontrole stanu pacjenta. Te leki to:

• niektóre leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego lub dławicy piersiowej – antagoniści wapnia z grupy pochodnych dihydropirydyny, jak felodypina i amlodypina;
• niektóre leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca (leki przeciwarytmiczne klasy III, takie jak amiodaron);
• miejscowo stosowane beta-adrenolityki (jak krople do oczu zawierające tymolol, w leczeniu jaskry);
• niektóre leki stosowane w leczeniu choroby Alzheimera lub jaskry (donepezil czy pilokarpina) lub leki stosowane w leczeniu ostrych zaburzeń serca (izoprenalina i dobutamina);
• leki przeciwcukrzycowe, w tym insulina;
• środki znieczulające (na przykład w czasie operacji);
• glikozydy naparstnicy, stosowane w leczeniu niewydolności serca;
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), stosowane w leczeniu stanów zapalnych oraz w celu łagodzenia bólu (ibuprofen i diklofenak);
• wszystkie leki mogące obniżać ciśnienie tętnicze, jako działanie pożądane lub niepożądane;
• meflochina, stosowana w zapobieganiu i leczeniu malarii;
• leki stosowane w leczeniu depresji, nazywane inhibitorami monoaminooksydazy;
• ryfampicyna (antybiotyk);
• pochodne ergotaminy (stosowane w leczeniu migreny).

Bisocard z alkoholem

Należy unikać picia alkoholu w trakcie stosowania leku Bisocard, bo może ona nasilać zawroty głowy i uczucie oszołomienie wywołane lekiem.

Stosowanie leku Bisocard w trakcie ciąży i karmienia piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży, karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem leku. Lekarz zadecyduje o możliwości przyjmowania leku, bowiem istniej ryzyko, że stosowanie leku Bisocard może zaszkodzić dziecku.

Nie zaleca się karmienia piersią w trakcie stosowania leku Bisocard – nie wiadomo czy lek przenika do mleka matki.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być zaburzona w trakcie stosowania leku Bisocard, zwłaszcza na początku leczenia lub po zwiększeniu dawki.

Jak stosować lek Bisocard?

Lek Bisocard należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.
Tabletki należy przyjmować rano, raz na dobę i codziennie o tej samej porze. Tabletki należy połykać, popijając płynem (nie należy ich kruszyć ani rozgryzać). Nie ma znaczenia czy przyjmowane będą przed czy w trakcie posiłku.

W przypadku nadciśnienia tętniczego i dławicy piersiowej, dawkę leku ustala lekarz indywidualnie dla każdego pacjenta, na podstawie częstości tętna i skuteczności leczenia:

• zalecana dawka początkowa to 5 mg raz na dobę;
• razie konieczności dawka może zostać zwiększona do 10 mg raz na dobę;
• maksymalna zalecana dawka wynosi 20 mg raz na dobę;
• w łagodniejszych przypadkach nadciśnienia tętniczego może być wystarczające podawanie dawki 2,5 mg raz na dobę.

Lekarz decyduje o zwiększeniu lub zmniejszeniu tej dawki.
Odstawianie leku Bisocard lub zmniejszanie dawki powinno odbywać się stopniowo, zwłaszcza u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca.

U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek – niewydolnością nerek lub niewydolnością wątroby maksymalna dawka wynosi 10 mg na dobę.

W przypadku niewydolności serca (zmniejszona siła skurczu serca) lekarz rozpocznie leczenie bisoprololem od małej dawki, którą będzie stopniowo zwiększać. Dawkowanie leku zazwyczaj odbywa się w następujący sposób:

• 1,25 mg bisoprololu raz na dobę przez 1 tydzień
• 2,5 mg bisoprololu raz na dobę przez 1 tydzień
• 3,75 mg bisoprololu raz na dobę przez 1 tydzień
• 5 mg bisoprololu raz na dobę przez 4 tygodnie
• 7,5 mg bisoprololu raz na dobę przez 4 tygodnie
• aż do 10 mg bisoprololu w leczeniu podtrzymującym – przewlekłym, choć u niektórych pacjentów dawka ta może być mniejsza.

Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 10 mg bisoprololu.

Leczenie lekiem Bisocard jest długotrwałe.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Bisocard

W razie zażycia większej dawki niż zalecana, należy niezwłocznie skontaktować
się z lekarzem lub zgłosić się do oddziału pomocy doraźnej najbliższego szpitala. Należy zabrać ze sobą pozostałe tabletki lub ulotkę leku Bisocard.

Objawy przedawkowania to: zawroty głowy, uczucie oszołomienia, uczucie zmęczenia, duszność. Może też wystąpić zwolniona czynność serca, niedociśnienie tętnicze, skurcz oskrzeli, ostra niewydolność serca lub drgawki związane ze zbyt małym stężeniem glukozy we krwi.

Pominięcie przyjęcia leku Bisocard

Nie należy stosować dawki podwójnej w przypadku pominięcia przyjęcia leku Bisocard w wyznaczonym czasie. Należy zastosować ją jak najszybciej przyjąć, ale jeśli zbliża się czas zastosowania następnej dawki, należy pominąć opuszczoną dawkę.

Przerwanie stosowania leku Bisocard

Nie należy przerywać stosowania leku Bisocard, o ile nie zaleci tego lekarz prowadzący. Nagłe przerwanie stosowania tego leku może doprowadzić do nasilenia dolegliwości. Odstawianie leku i zmniejszanie jego dawek powinno odbywać się stopniowo i pod kontrolą lekarza.

Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek Bisocard może powodować działania niepożądane.

Bardzo często występujące działania niepożądane (u co najmniej 1 na 10 osób):

• wolna czynność serca (u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca).

Często występujące działania niepożądane (u mniej niż 1 na 10 osób):

• zawroty głowy, ból głowy;
• nasilenie niewydolności serca (u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca);
• uczucie ziębnięcia lub drętwienia kończyn;
• nudności, wymioty, biegunka, zaparcie;
• niedociśnienie tętnicze, zwłaszcza u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca;
• uczucie zmęczenia, wyczerpanie.

Niezbyt często występujące działania niepożądane (u mniej niż 1 na 100 osób):

• zaburzenia snu, depresja;
• nieregularna czynność serca, nasilenie niewydolności serca lub zwolnienie czynności serca (u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub dławicą piersiową);
• niedociśnienie tętnicze po zmianie pozycji ciała z leżącej lub siedzącej na stojącą;
• skurcz oskrzeli u pacjentów z astmą oskrzelową lub obturacyjną chorobą dróg oddechowych;
• osłabienie mięśni i kurcze mięśni.

Rzadko występujące działania niepożądane (u mniej niż 1 na 1000 osób):

• koszmary senne, omamy, omdlenia;
• zmniejszone wydzielanie łez i tym samym suchość spojówek;
• zaburzenia słuchu;
• alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa;
• zapalenie wątroby;
• reakcje nadwrażliwości – świąd, nagłe zaczerwienienie skóry, wysypka;
• zaburzenia potencji;
• zwiększone stężenie tłuszczów we krwi (triglicerydów) i zwiększona aktywność enzymów wątrobowych.

Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (u mniej niż 1 na 10 000 osób):

• zapalenie spojówek;
• nasilenie objawów łuszczycy;
• wypadanie włosów.

Przeczytaj także o:

Co pomaga na migrenę?