Euthyrox w leczeniu tarczycy – na co stosuje się ten popularny lek?
Niedoczynność tarczycy to schorzenie dotykające coraz więcej ludzi na całym świecie. Może mieć nieprzyjemne objawy i bardzo zaburzać codzienne funkcjonowanie. Choroba ta polega na zbyt niską produkcję hormonów tarczycy w stosunku do potrzeb organizmu. Jednym z najczęściej przepisywanych leków w leczeniu niedoczynności tarczycy jest Euthyrox. Czym dokładnie jest ten preparat, jakie są jego zastosowania, oraz jakie środki ostrożności trzeba przestrzegać podczas jego stosowania?
Euthyrox – lek na niedoczynność tarczycy. Czym jest?
Euthyrox to preparat stosowany w leczeniu niedoczynności tarczycy, czyli stanu, w którym tarczyca nie produkuje wystarczającej ilości hormonów tarczycy. Substancją czynną leku jest lewotyroksyna, syntetyczny hormon tarczycy, który pomaga zastąpić brakujące hormony. Działa to poprzez zwiększenie stężenia hormonów tarczycy we krwi. Lek ten jest dostępny wyłącznie na receptę, najczęściej jest przepisywany przez endokrynologa po wystawieniu właściwej diagnozy. Euthyrox N jest przeznaczony do stosowania doustnego w formie tabletek.
Nie tylko w niedoczynności tarczycy – na co jeszcze stosuje się Euthyrox N?
Oprócz terapii substytucyjnej w niedoczynności tarczycy, Euthyrox N znajduje zastosowanie w leczeniu różnych innych problemów związanych z tarczycą:
- nadczynność tarczycy – Euthyrox N może być stosowany w leczeniu nadczynności tarczycy, gdy terapia jest skojarzona ze stosowaniem leków przeciwtarczycowych. W trakcie leczenia nadczynności tarczycy w ten sposób wymusza ścisłą kontrolę parametrów tarczycy;
- leczenie wola obojętnego tarczycy, również jako zapobieganie nawrotom po chirurgicznym usunięciu wola obojętnego;
- leczenie skojarzone ze stosowaniem leków przeciwtarczycowych – terapia supresyjna w raku tarczycy.
Dawkowanie leku Euthyrox N
Najczęściej lekarz ustala dawkę indywidualnie, biorąc pod uwagę stężenie hormonów tarczycy oraz stan pacjenta:
- po usunięciu chirurgicznym wola ustala się dawki lewotyroksyny zależne od stopnia zachowanej czynności tarczycy;
- leczenie wola obojętnego – 75–200 µg/24 h;
- u pacjentów z długotrwałą niedoczynnością tarczycy lub chorobą niedokrwienną serca stosuje się niskie dawki lewotyroksyny, które mogą być później zwiększane kontrolując stężenie hormonów tarczycy;
- terapia substytucyjna w niedoczynności tarczycy u pacjentów dorosłych – początkowo 25–50 µg na dobę, następnie dawka podtrzymująca 100–200 µg/24h;
- nadczynność tarczycy – leczenie skojarzone z lekami przeciwtarczycowymi 50-100 µg/24h;
- leczenie supresyjne przy raku tarczycy – 150 – 300 µg na dobę.
Środki ostrożności i działania niepożądane leku Euthyrox N
Podczas stosowania Euthyrox N istnieje kilka ważnych środków ostrożności, które należy przestrzegać. W pierwszych tygodniach leczenia konieczne jest częste kontrolowanie stężenia hormonów tarczycy, aby dobrze dostosować dawkę leku. Osłabienie mięśni, zaburzenia rytmu serca, czy zaburzenia miesiączkowania to potencjalne działania niepożądane, które występują najczęściej. Ponadto, należy unikać jednoczesnego stosowania lewotyroksyny w przypadku cukrzycy – Euthyrox N może osłabiać działanie leków przeciwcukrzycowych.
Euthyrox N może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych.
Leku nie należy łączyć z substancją, jaką jest orlistat – połączenie lewotyroksyny z orlistatem może doprowadzić do pogorszenia kontroli niedoczynności tarczycy.
Warto pamiętać, że Euthyrox N może wywołać nadczynność tarczycy. Nieleczona nadczynność tarczycy przy stosowaniu leku Euthyrox może się pogłębić. Dlatego ważne jest regularne monitorowanie stężenia hormonów tarczycy podczas terapii. Lek ten nie jest zalecany w czasie ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne, nie jest zalecany także podczas karmienia piersią.
Przeczytaj także o: