Nadwaga leczenie

Nadwaga leczenie

osoba z nadwagą stoi przed lustrem z centymetrem

Narodowy Fundusz Zdrowia informuje, że w Polsce nadwagę ma trzech na pięciu dorosłych Polaków a co czwarty jest otyły. W ciągu najbliższych 6 lat, nawet 30% Polaków może być otyłych.

Pakiety konsultacji od 55 zł

1 konsultacja
79 zł
4 konsultacje
316 zł -24%
240 zł 60 zł/wizyta
9 konsultacji
711 zł -30%
495 zł 55 zł/wizyta
Oszczędzaj do 30% na konsultacjach
Pakiet ważny 12 miesięcy
Bez zobowiązań

Narodowy Fundusz Zdrowia informuje, że w Polsce nadwagę ma trzech na pięciu dorosłych Polaków a co czwarty jest otyły. W ciągu najbliższych 6 lat, nawet 30% Polaków może być otyłych.

O nadwadze mówimy wtedy, gdy w organizmie została zgromadzona za duża ilość tkanki tłuszczowej. Nadwaga nazywana jest przedotyłością, nie należy więc używać tego określenia zamiennie z otyłością.

Otyłość zaś to stan, gdy zawartość tkanki tłuszczowej w organizmie wynosi powyżej 30% masy ciała u kobiet i powyżej 25% u mężczyzn.

Nadwaga i otyłość powodują szereg problemów zdrowotnych w społeczeństwie, dlatego lekarze silnie zwracają uwagę na przestrzeganie zasad, które pozwolą w ograniczeniu wystąpienia nadmiernej masy ciała.

Nawołują do zmiany nawyków żywieniowych i do zwiększonej aktywności fizycznej.

Główną przyczyną otyłości jest długotrwałe zaburzenie bilansu energetycznego, czyli przyjmowanie więcej energii niż jej zużywanie.

Zazwyczaj dzieje się tak, gdy spożywamy nadmierną ilość posiłków i jednocześnie nie zachowujemy odpowiedniej codziennej aktywności fizycznej oraz gdy podjadamy pomiędzy posiłkami.

Oprócz nieprawidłowej diety i stylu życia, istnieją inne czynniki. Istnieje wiele przyczyn otyłości:

  • czynniki genetyczne – medycyna wykazuje wiele genów, które mogą wpływać na rozwój otyłości, jednak głównym jej powodem w rodzinach jest powielanie złych nawyków żywieniowych oraz bierne spędzanie czasu wolnego.
  • czynniki psychiczne – przy zaburzeniach emocjonalnych może występować zespół nocnego jedzenia, zespół kompulsywnego jedzenia czy zwykłe uzależnienie od jedzenia, co charakteryzuje się spożywaniem pokarmów mimo odczucia sytości.
  • czynniki hormonalne – tkanka tłuszczowa gromadzi się łatwiej u osób, które mają problemy endokrynne. Niedoczynność przysadki i tarczycy bardzo sprzyjają w przybieraniu zbędnych kilogramów. Inną przyczyną jest zespół policystycznych jajników oraz zespół Cushinga.
  • przyjmowanie leków – niektóre leki mogą mieć właściwości pobudzające apetyt i zmniejszające wydatek energetyczny. Są to między innymi: insulina, środki przeciwdepresyjne (z wyjątkiem SSRI i SNRI), beta-blokery, neuroleptyki klasyczne i atypowe, octan medroksyprogesteronu, glikokortykosteroidy.

Do diagnozowania nadwagi i otyłości u ludzi wykorzystywany jest wskaźnik BMI (ang. Body Mass Index), który odnosi się do masy ciała do wzrostu. Możemy wyliczyć go w następujący sposób:

BMI =M/W2, gdzie M to masa ciała w kilogramach a W – wzrost w metrach.

Dzięki temu równaniu możemy wyróżnić trzy stopnie otyłości: otyłość I stopnia (BMI>30), otyłość II stopnia (BMI>35) oraz otyłość III stopnia (BMI>40).

Oprócz wskaźnika BMI istnieje inny, BIA (z ang. bioelectrical impedance analysis), dzięki któremu można wyliczyć zawartość tkanki tłuszczowej w naszym organizmie.

Prawidłowa zawartość to do 30% masy ciała u kobiet i do 25% u mężczyzn.

Wyliczenia masy ciała na podstawie BIA nie dotyczą dzieci, kobiet w ciąży oraz osób, które posiadają wszczepiony rozrusznik serca.

Nadwagę możemy podzielić również ze względu na dominujący obszar odkładania się tkanki tłuszczowej. Używa się do tego wskaźnika WHR (waist-hip ratio), dzięki któremu wyróżniamy otyłość gynoidalną (pośladkowo-udowa, tak zwana gruszka) oraz androidalną (brzuszna, tak zwane jabłko).

Wskaźnik ten dotyczy jedynie osób otyłych i z nadwagą.

Tu równanie wygląda następująco: WHR = P/B gdzie P – obwód w pasie w centymetrach, B – obwód bioder w centymetrach.

O otyłości gynoidalnej mówimy wtedy, gdy WHR wynosi u kobiet < 0,8; u mężczyzn < 1 a o androidalnej, gdy u kobiet ≥ 0,8; u mężczyzn ≥ 1.

Otyłość może prowadzić do licznych chorób. Przede wszystkim do chorób układu krążenia, do których zaliczamy: nadciśnienie tętnicze, choroba wieńcowa serca, zawał serca, udar, żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej oraz migotanie przedsionków.

Oprócz powikłań dotyczących układu krążenia możemy wyróżnić choroby metaboliczne – cukrzycę typu 2; demencję; choroby układu pokarmowego – refluks żołądkowo-przełykowy, choroby wątroby. stłuszczenia wątroby, kamicę żółciową; choroby nerek – kamicę nerkową; astmę; depresję i zaburzenia emocjonalne; dnę moczanową, zaburzenia hormonalne – mogące prowadzić do bezpłodności męskiej i żeńskiej; powikłania układu ruchu.

Otyłość powoduje także wzrost ryzyka nowotworów (na przykład piersi, jajnika czy endometrium).

Cukrzycę typu 2 w przeciwieństwie do typu 1 nie leczy się poprzez insulinoterapię. Choroba ta wymaga odpowiedniej diety połączonej z aktywnością ruchową. Jej objawami są: zwiększone oddawanie moczu, osłabienie, wzmożone pragnienie oraz występowanie zakażeń układu moczowo-płciowego. Badania dowodzą, że 90% osób z cukrzycą 2 typu to osoby otyłe.

Nadciśnienie tętnicze potocznie określa się jako „cichego zabójcę”, ponieważ nie ma ono szczególnych objawów, a może mieć poważne konsekwencje – zawał, ból w klatce piersiowej, niewydolność serca czy udar. Regularna kontrola ciśnienia krwi może zapobiec ewentualnym powikłaniom.

Otyłość ma ogromny wpływ także na nasze zdrowie psychiczne. Gdy borykamy się z nadprogramowymi kilogramami możemy popaść w kompleksy, a gdy do tego dołożymy brak samoakceptacji, może powodować to stany depresyjne. Ryzyko rozwoju depresji jest wysokie w grupie nastolatków. Spowalnia także proces leczenia otyłości, więc niezbędna jest w tym procesie pomoc psychologiczna.

Osoby z otyłością są zdecydowanie bardziej narażone na choroby układu ruchu. Zwiększona masa ciała powoduje utrudnienia w poruszaniu. Stawy są nadmiernie obciążane, co może powodować stany zwyrodnieniowe.

Nadmierne nagromadzenie tkanki tłuszczowej jest czynnikiem bezpłodności u kobiet. Otyłe kobiety moją spotkać się z trudnością zajścia w ciążę zarówno metodą naturalną jak i in vitro. Dodatkowo, istnieje duże ryzyko poronień czy chorób okołoporodowych a także może wystąpić cukrzyca ciążowa, nadciśnienie czy przedwczesny poród.

Jeśli chodzi o mężczyzn, otyłość może powodować problemy z erekcją.

Otyłość nie tylko zwiększa ryzyko wystąpienia refluksu przełykowo-żołądkowego, ale również zmian przednowotworowych i nowotworowych w przełyku.

Leczenie otyłości to żmudny i trudny proces, ponieważ zmusza on do zmiany nawyków, które towarzyszyły nam przez lata. Więc jak leczyć otyłość?

Podstawą leczenia otyłości i metodą, która jest najskuteczniejsza, jest redukcja masy ciała (dobrze dobrana dieta odchudzająca), przy jednoczesnej aktywności fizycznej.

Plan diety powinien być przygotowany przez dietetyka i dopasowany do indywidualnych potrzeb pacjenta. Redukcja masy ciała powinna odbywać się stopniowo.

Plan aktywności fizycznej również powinien być stworzony przez specjalistę w zależności od potrzeb osoby leczonej. Osobom bardzo otyłym na początek mogą wystarczyć ćwiczenia o umiarkowanej intensywności, takie które nie będą obciążać zbyt stawów.

Treningi pod okiem profesjonalisty jest ważny, ponieważ jest kontrolowany. Dzięki temu unikniemy efektu jo jo.

Oprócz zmiany stylu życia, dodatkowym sposobem w walce z nadprogramowymi kilogramami jest leczenie farmakologiczne.

Obecnie dostępne są trzy preparaty pomagające w leczeniu otyłości: orlistat, mysimba (połączenie naltreksonu i bupropionu) oraz liraglutyd. Wszystkie są przepisywane przez lekarza specjalistę.

Orlistat hamuje aktywność lipaz trzustkowej i żołądkowej, a co za tym idzie upośledza trawienie i wchłanianie tłuszczów, które przyjmujemy z pokarmem. Działa tylko w przewodzie pokarmowym i nie wpływa na uczucie sytości i głodu.

Połączenie substancji naltreksonu i bupropionu zwiększa uczucie sytości i wydłuża czas jej odczuwania a także zmniejsza apetyt.

Liraglutyd ma podobne właściwości – hamuje apetyt i zwiększa uczucie sytości.

Do chirurgicznego leczenia otyłości kwalifikują się ludzie z otyłością II stopnia oraz III stopnia wraz z chorobami współtowarzyszącymi.

Leczenie chirurgiczne to inaczej chirurgia bariatryczna. Zabieg operacji bariatrycznej może być zalecony jedynie przez lekarza specjalistę – chirurga bariatrę.

Balon żołądkowy – to umieszczenie specjalnego balonu na określony czas w żołądku pacjenta. Balon ma za zadanie uciskać ściany żołądka, a co za tym idzie powodować uczucie sytości.

Opaska żołądkowa – czyli założenie specjalnej opaski dzielącej żołądek pacjenta na dwie części. W jednej z nich mieści się niewielka ilość pokarmu, dzięki czemu, po zjedzeniu nawet niewielkiego posiłku czujemy sytość.

Rękawowa resekcja żołądka (inaczej sleeve) – najpopularniejsza z metod polegająca na usunięciu części żołądka pacjenta. Za pomocą laparoskopu usuwa się fragment żołądka a część, która pozostała, może pomieścić niewielką ilość pokarmu. Dodatkowo po zabiegu, żołądek nie wydziela hormonu łaknienia (greliny).

Wyłączenie żółciowo-trzustkowe – niezwykle rzadka metoda polegająca na usunięciu 2/3 żołądka pacjenta a następnie podzieleniu go na trzy części. W jednej transportowany jest pokarm, druga jest drogą soków trawiennych a w trzeciej odbywa się proces trawienia. Ingerencja w jelito cienkie powoduje zmniejszenie wchłaniania wartości odżywczych a redukcja żołądka pozwala na przyjmowanie mniejszej ilości jedzenia. Finalnie pacjent traci na wadze.

Przeczytaj także o:

Zaktualizowano: 23.10.2024
  • leczenienadwagi
  • leczenieotylosci
  • otylosc
  • poradnik