Recepta na Duomox – antybiotyk o charakterze ogólnym

Duomox to antybiotyk beta-laktamowy o szerokim spektrum działania przeciwbakteryjnego o charakterze ogólnym, najczęściej stosowany jest w chorobach dolnych dróg oddechowych oraz o podłożu dermatologicznym. Jego głównym składnikiem jest amoksycylina. Lek Duomox występuje w postaci tabletek do stosowania doustnego, a wydaje się go na receptę. Podpowiadamy, jakie są jego właściwości, czy istnieją przeciwwskazania oraz czy mogą wystąpić działania niepożądane podczas jego stosowania.

Tutaj masz możliwość uzyskania recepty online.

Lekarz przepisuje stosowanie leku Duomox w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie, które są wrażliwe na amoksycylinę, czyli gdy pacjent cierpi na:

  • ostre bakteryjne zapalenie zatok,
  • ostre zapalenie ucha środkowego,
  • ostre paciorkowcowe zapalenie migdałków oraz zapalenie gardła,
  • zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli,
  • pozaszpitalne zapalenie płuc,
  • ostre zapalenie pęcherza moczowego,
  • bezobjawowy bakteriomocz występujący w okresie ciąży,
  • ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek,
  • dur brzuszny i rzekomy,
  • ropień okołozębowy z szerzącym się zapaleniem tkanki łącznej,
  • zakażenia związane z protezowaniem stawów,
  • chorobę z Lyme (lek sotsuje się do leczenia boreliozy).

Stosowanie leku Duomox ma także na celu zapobieganie zapaleniu wsierdzia oraz usunięciu bakterii Helicobacter pylori.

Duomox jest lekiem do stosowania doustnego, mogą go zażywać osoby dorosłe oraz dzieci powyżej 2. roku życia. Zażywanie Duomox powinno obywać się pod nadzorem lekarza, który każdorazowo ustala odpowiednią dawkę leku biorąc pod uwagę wiek i masę ciała pacjenta, ale też dopasowując terapię do rodzaju zakażenia.

Dawkowanie leku ma być nie tylko bezpieczne i skuteczne, ale także odpowiednio rozłożone w czasie. Czas trwania terapii lekiem Duomox 1 g może być różny dla różnych przypadłości, trzeba też liczyć się z możliwością przedłużenia okresu stosowania leku w niektórych przypadkach.

Decyzję o zasadności, bezpieczeństwie i skuteczności działania leku Duomox w okresie ciąży i karmienia piersią za każdym razem podejmuje lekarz, biorąc pod uwagę stan zdrowia pacjentki oraz fakt, że lek może powodować działania niepożądane.

Pacjentka podczas wywiadu medycznego powinna poinformować lekarza o ciąży lub jej możliwości, a także, że żywi swoje dziecko poprzez karmienie piersią. Jeżeli korzyści z zastosowania leku przewyższą ryzyko i ewentualne skutki uboczne takiej antybiotykoterapii, lekarz przepisze kobiecie lek Duomox.

Przed zastosowaniem leku warto także przeczytać ulotkę dołączoną do opakowania oraz postępować zgodnie z zaleceniami lekarza. U osób dorosłych oraz dzieci o masie ciała powyżej 40 kg, ustalenie odpowiedniej dawki Duomox zależy od miejsca zakażenia i jego nasilenia.

Zazwyczaj podaje się Duomox w ilości 250 – 500 mg co 8 godzin lub dawkę 750 mg – 1 g co 12 godzin. Lekarz może jednak zalecić także inne przyjmowanie leku Duomox.

Najwyższa dobowa dawka tabletek Duomox zalecana jest osobom dorosłym cierpiącym na ostre zapalenie pęcherza (zwykle 3 g amoksycyliny co 12 godzin przez jeden dzień).

Dzieciom, które ważą poniżej 40 kilogramów, dawkowanie Duomox ustala się biorąc pod uwagę masę ciała, miejsce infekcji i jej nasilenie. Aby wyleczyć zakażenia bakteryjne zatok, układu moczowego, ucha środkowego czy zapalenie płuc stosuje się najczęściej 20-90 mg amoksycyliny na kilogram masy ciała na dobę (wyższe dawki dobowe podawane są w dwóch mniejszych dawkach w równych odstępach czasu). Przy ostrym paciorkowcowym zapaleniu gardła i migdałków zaleca się natomiast Duomox w dawce 40-90 mg na kilogram masy ciała na dobę (wyższe dawki dobowe podawane są w dwóch mniejszych dawkach w równych odstępach czasu).

Antybiotyk Duomox dostępny jest na receptę, przyjmuje się zgodnie z zaleceniami lekarza, dotyczy to zarówno dawki, jak i czasu trwania terapii. Nie można zażywać innej dawki leku niż ta, którą ustalił lekarz. Ominięcie jednej dawki leku, nie może skutkować zażyciem kolejnej dawki podwójnej, ponieważ odstęp między dawkami musi wynosić więcej niż cztery godziny. Nie wpłynie to znacząco na zwiększenie lub zmniejszenie skuteczności działania leku.

Przyjmowanie antybiotyku w postaci amoksycyliny trójwodnej, czyli leku Duomox, 1 g, 20 tabletek, nie może być również przerywane wcześniej, niż zalecił to lekarz, ponieważ grozi to nawrotem choroby.

Zalecenia dotyczące właściwego stosowania tabletek Duomox 1 g obejmują także sposób jego przyjmowania. Najlepiej brać go w czasie posiłku – tabletki można połknąć, popijając wodą. Można także wrzucić tabletkę do szklanki z wodą i całość niezwłocznie wypić.

Podczas antybiotykoterapii ważna jest też kwestia suplementacji probiotyków. Osłabioną mikroflorę jelitową należy wzmocnić i uzupełnić o „dobre” mikroorganizmy jelitowe, aby jak najbardziej zminimalizować skutki uboczne z powodu powtarzanego stosowania amoksycyliny.

Stosowanie antybiotyku Duomox nie zawsze jest możliwe. Przeciwwskazaniem może być uczulenie na substancję czynną, czyli na amoksycylinę, inne penicyliny lub pozostałe substancje obecne w składzie. Ale także wcześniejsze wystąpienie u pacjenta żółtaczki lub zaburzeń czynności wątroby spowodowane zażyciem amoksycyliny lub kwasu klawulanowego oraz wystąpienie reakcji anafilaktycznej na inny lek beta-laktamowy. Jeżeli tak zdarzyło się w Twoim przypadku, to przed zastosowaniem antybiotyku, skonsultuj się z lekarzem prowadzącym lub farmaceutą.

W przypadku działań niepożądanych, pamiętaj, że nie muszą one występować u każdej osoby stosującej ten antybiotyk. Zazwyczaj działania niepożądane, jeżeli pojawiają się, to są łagodne i dość szybko przemijają. Pamiętaj jednak, że mogą one występować podczas przyjmowania antybiotyku, ale także do kilku tygodni po odstawieniu leku.

W przypadku działań niepożądanych w trakcie długotrwałego stosowania antybiotyku, najczęstszym dyskomfortem jest ryzyko pojawienia się nadkażenia bakteriami odpornymi lub drożdżakami. Inne działania niepożądane, które mogą wystąpić to:

  • nudności, biegunka, wysypka skórna (w tym w okolicy ust), świąd, pokrzywka na przedramionach, nogach, dłoniach, rękach lub stopach, (jeżeli natychmiast po rozpoczęciu leczenia wystąpi pokrzywka, świadczy to o przebiegu reakcji alergicznej i wymaga niezwłocznej konsultacji lekarskiej), utrata łaknienia, wzdęcia, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zaburzenia smaku, niewielkie i przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, osutka odropodobna. Są to działania niepożądane występujące często lub niezbyt często.
  • Niedokrwistość hemolityczna, eozynofilia, zapalenie wątroby, zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka cholestatyczna, ostre śródmiąższowe zapalenie nerek, występowanie kryształów w moczu (krystaluria), gorączka polekowa, obrzęk naczynioruchowy (możliwy obrzęk ust, języka, gardła i krtani, utrudniający oddychanie), wstrząs anafilaktyczny, a także ciężkie reakcje skórne (zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczna rozpływna naskórka, pęcherzowe złuszczające zapalenie skóry, ostra uogólniona osutka krostkowa, rumień wielopostaciowy wysiękowy, choroba posurowicza, alergiczne zapalenie naczyń), rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy, krwotoczne zapalenie okrężnicy, rumień wielopostaciowy. Są to działania niepożądane występujące rzadko.
  • Zawroty głowy, pobudzenie, nadmierna ruchliwość, drgawki (w przypadku zaburzeń czynności nerek, stosowania dużych dawek leku, u chorych na padaczkę oraz chorych z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych), zakażenia drożdżakowe (kandydoza) skóry i błon śluzowych, zaburzenia hematologiczne, takie jak niedokrwistość, małopłytkowość, leukopenia, neutropenia, agranulocytoza, wydłużenie czasu krwawienia i czasu protrombinowego, zahamowanie czynności szpiku kostnego, a także rzekomobłoniaste zapalenie jelit (objawiające się uporczywą biegunką w trakcie lub po zakończeniu leczenia) czy czarny język włochaty. Są to działania niepożądane występujące bardzo rzadko.
  • Reakcja uczuleniowa połączona z bólem w klatce piersiowej, czyli zespół Kounisa lub ostry zespół wieńcowy w przebiegu reakcji alergicznej. Jej objawami jest uczucie w klatce piersiowej: dyskomfortu, ucisku, ciężkości, ciasności, ściskania lub bólu. Mogą pojawić się także: utrata tchu, duszność, pocenie się, nudności, wymioty, bladość skóry, przyspieszony puls, wzrost ciśnienia krwi, uczucie zmęczenia, osłabienie, utrata świadomości, omdlenie, jałowe zapalenie opon mózgowych, którego symptomami są bóle ciała i bóle mięśni, sztywność i ból karku, gorączka, dreszcze, drgawki, uporczywe bóle głowy, utrata apetytu, zmęczenie, wymioty, nadwrażliwość na światło lub światłowstręt oraz splątanie. Są to skutki uboczne, których częstość jest niemożliwa do określenia.

O każdej z opisanych wyżej dolegliwości, które mają miejsce w trakcie lub po zakończeniu kuracji antybiotykiem Duomox, należy niezwłocznie poinformować lekarza lub farmaceutę. Dzięki temu można na bieżąco monitorować stosunek korzyści do ryzyka, jakie niesie zażywanie tego produktu leczniczego.

Innymi preparatami dostępnymi na rynku polskim, które mają skład leku podobny, czyli również zawierają amoksycylinę to:

Zaktualizowano: 21.09.2023
  • antybiotyk
  • antybiotyk-na-recepte
  • duomox
  • lek-na-recepte
  • leki