Saxenda opinie
Saxenda opinie
Lek Saxenda w formie roztworu do wstrzykiwań stosowany jest w terapii otyłości i nadwagi. Stosowanie leku Saxenda prowadzi do spadku masy ciała pacjenta.
Lek Saxenda – lek na odchudzanie – mechanizm działania
Tutaj masz możliwość uzyskania recepty online.
Lek Saxenda w formie roztworu do wstrzykiwań stosowany jest w terapii otyłości i nadwagi. Stosowanie leku Saxenda prowadzi do spadku masy ciała pacjenta.
Substancją czynną preparatu jest liraglutyd (18 mg w jednym wstrzyknięciu), który:
- oddziaływuje na receptory znajdujące się w mózgu, a odpowiadające za kontrolowanie apetytu;
- naśladuje działanie naturalnie występującego w organizmie hormonu uwalnianego po posiłku w jelitach;
- zmniejsza uczucie głodu poprzez wywoływanie uczucia pełności, co prowadzi do zmniejszenia spożycia pokarmu.
Saxenda ogranicza łaknienie, stymuluje wydzielanie insuliny i ogranicza wydzielanie glukagonu, zależnie od stężenia glukozy we krwi.
Obniżenie wagi ma miejsce poprzez zmniejszenie tkanki tłuszczowej – w większym stopniu zmniejsza ilość tkanki trzewnej niż ilość tkanki tłuszczowej podskórnej.
Preparat zawsze powinien być stosowany wraz z odpowiednią dietą o obniżonej kaloryczności i ze zwiększonym wysiłkiem fizycznym.
Dostępny jest jedynie na receptę i nie podlega refundacji.
Wskazania do stosowania leku Saxenda
Wskazaniem do stosowania leku Saxenda jest:
- nadwaga (BMI równe lub większe niż 27),
- otyłość (BMI równe lub większe niż 30).
Stosowany może być także u osób, u których ponadto występują stany związane z wysoką wagą – cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, nieprawidłowy poziom tłuszczów we krwi, zaburzenia oddychania podczas snu.
Zarówno u dzieci jak i dorosłych lek należy stosować równolegle z odpowiednią dietą i aktywnością fizyczną.
Przeciwwskazania do stosowania leku Saxenda
Przeciwwskazaniem do stosowania leku Saxenda są:
- nadwrażliwość na liraglutyd lub którykolwiek ze składników preparatu,
- ciąża,
- karmienie piersią,
- zapalenie trzustki,
- zapalnie pęcherzyka żółciowego,
- stany zapalne kamieni żółciowych,
- ciężkie zaburzenia czynności nerek,
- ciężkie zaburzenia czynności wątroby.
Dawkowanie leku
Ogólne zasady stosowania leku Saxenda to:
- stosowanie roztworu do wstrzyknięć podskórnych (w ramię, udo lub brzuch);
- nie należy wstrzykiwać leku Saxenda dożylnie, ani domięśniowo;
- roztworu nie należy stosować z innymi lekami, które podawane są w postaci wstrzyknięć, w tym insuliny;
- dawka leku zwiększana jest przez okres pierwszych 5 tygodni leczenia;
- stosowanie leku o tej samej porze, choć nie ma znaczenia pora dnia, czy przyjęcie posiłku.
Lek Saxenda należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza, który ustala dawkę, częstość stosowania i długość terapii.
Początkowa dawka wynosi zwykle 0,6 mg raz na dobę, a docelowe dawki leku Saxenda uzyskuje się stopniowo.
Dawkowanie u osób dorosłych rozpoczyna się zwykle od 0,6 mg raz na dobę. Po okresie minimum tygodnia dawkę tę można zwiększać zazwyczaj o 0,6 mg raz na dobę z odstępami co najmniej tygodniowymi, aż do uzyskania dawki 3 mg raz na dobę. Dawka podtrzymująca najczęściej wynosi 3 mg 1 raz na dobę. Powolne zwiększanie dawki leku ma na celu zwiększenie tolerancji leku Saxenda i uniknięcie lub zmniejszenie efektów niepożądanych towarzyszących terapii.
W przypadku złej tolerancji leku po zwiększeniu dawki (trwającej kolejne 2 tygodnie) należy zasięgnąć porady lekarskiej i to on ustali czy konieczne będzie zakończenie leczenia.
Jeśli po 12 tygodniach stosowania preparatu w dawcę dobowej 3 mg, początkowa masa ciała nie zmniejszy się o co najmniej 5% leczenie należy przerwać.
Dawkowanie w przypadku młodzieży pomiędzy 12. a 18. rokiem życia należy stopniowo zwiększać, aż do uzyskania dobowej dawki w wysokości 3 mg stosowanej raz na dobę lub do maksymalnej dawki tolerowanej przez pacjenta.
Nie należy stosować dawki większej niż 3 mg na dobę, a leczenie należy przerwać, jeżeli po 12 tygodniach stosowania preparatu w maksymalnej dawce, która tolerowana jest przez pacjenta lub w dawce 3 mg raz na dobę, nie nastąpi zmniejszenie wskaźnika BMI o minimum 4%.
Nie należy stosować leku Saxenda, z uwagi na brak doświadczenia klinicznego, u osób, które ukończyły 75. rok życia i u dzieci poniżej 12. roku życia.
W przypadku łagodnych lub umiarkowanych zaburzeń czynności nerek oraz łagodnych lub umiarkowanych zaburzeń czynności wątroby nie ma konieczności dostosowywania dawki. Dawkowanie leku Saxenda jest wówczas standardowe.
Pacjentom nie wolno zażywać podwójnej dawki leku Saxenda lub zwiększać jej, w celu uzupełnienia dawki, którą się pominęło!
Środki ostrożności
Szczególne środki ostrożności należy zachować u osób:
- z ciężką niewydolnością serca,
- cierpiących na ostrą niewydolność nerek,
- z niewydolnością wątroby,
- z chorobami tarczycy,
- z ostrym zapaleniem żołądka, jelit,
- powyżej 75 roku życia.
Na skutek mdłości, wymiotów czy biegunki związanych ze stosowanie leku Saxenda może dojść do odwodnienia i należy zadbać o odpowiednie nawodnienie organizmu poprzez picie dużej ilości płynów.
Stosowanie leku Saxenda z innymi preparatami
Przed rozpoczęciem stosowania leku Saxenda należy poinformować lekarza o wszystkich ostatnio i obecnie stosowanych lekach oraz preparatach bez recepty.
Lek Saxenda może wchodzić w interakcje z:
- lekami przeciwcukrzycowymi, które zaliczają się do grupy pochodnych sulfonylomocznika,
- warfaryną i innymi doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi.
W przypadku pacjentów z cukrzycą typu 2, którzy lek Saxenda stosują równolegle z insuliną lub pochodną sulfonylomocznika, konieczne może być obniżenie dawki tych leków na cukrzycę. Pacjenci przyjmujący te leki jednocześnie narażeni są bowiem na zwiększone ryzyko hipoglikemii. Lek Saxenda nie może być stosowany jako zamiennik insuliny!
W przypadku dobierania dawkowania dla pacjentów z cukrzycą, lekarz dostosuje dawkę leków przeciwcukrzycowych, co ma zapobiec obniżeniu się stężenia glukozy we krwi.
Leku nie należy stosować równolegle z innymi lekami aktywującymi receptor GLP-1.
Dawki nie trzeba dostosowywać w przypadku pacjentów równolegle stosujących lek Saxeda wraz z paracetamolem, gryzeofulwiną, digoksyną lub lizynoprylem, atorwastatyną.
Skutki uboczne leku Saxenda
W trakcie przyjmowania leku Saxenda, jak każdego innego leku, mogą wystąpić działania niepożądane, skutki uboczne. Zgłaszane były przypadki kamicy żółciowej, zapalenia pęcherzyka żółciowego, zwiększenia częstości akcji serca, czy ostrego zapalenia żołądka co może spowodować opóźnienie opróżniania żołądka.
Bardzo często występujące działania niepożądane (częściej niż u 1 na 10 pacjentów):
- mdłości, wymioty, biegunka, zaparcia – zwykle ustępują po kilku dniach lub tygodniach;
- reakcje miejscowe w miejscu wstrzyknięcia preparatu.
Często występujące działania niepożądane (nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów):
- zaburzenia czynności żołądka i jelit: niestrawność, zapalenie błony śluzowej żołądka, dolegliwości żołądkowe, ból brzucha, zgaga, nadmierna produkcja gazów jelitowych;
- uczucie suchości w jamie ustnej;
- uczucie osłabienia lub zmęczenia;
- zaburzenia smaku;
- zawroty głowy;
- bezsenność (występują zwykle podczas 3 pierwszych miesięcy leczenia);
- kamienie żółciowe;
- reakcje w miejscu wstrzyknięcia preparatu;
- niskie stężenie cukru we krwi i objawy mu towarzyszące.
Niezbyt często występujące skutki uboczne (nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów):
- odwodnienie w wyniku wymiotów i biegunki na początku terapii;
- zapalenie pęcherzyka żółciowego;
- reakcje alergiczne, w tym wysypka skórna;
- ogólne złe samopoczucie;
- przyspieszone tętno.
Rzadko występujące działania niepożądane (nie częściej niż u 1 na 1 000 pacjentów):
- pojawienie się ostrej niewydolności nerek lub upośledzenie ich czynności i zmniejszenie objętości moczu, zaburzenia smaku – metaliczny smak w ustach i łatwo powstające siniaki.
Skuteczność stosowania leku Saxenda
W przeprowadzonych badaniach, u pacjentów stosujących lek Saxenda w dawce 3 mg doszło do zmniejszenia masy ciała o 7,5%. U stosujących placebo wynik ten wynosił o 2,3%. Stały Spadek masy ciała notowany był w pierwszych 40 dniach terapii, a utrata masy ciała była bardziej widoczna u kobiet.
Przeczytaj także o: