Vizarsin w leczeniu zaburzeń wytrysku

Zaburzenia wytrysku to jedna z najczęstszych dysfunkcji seksualnych u mężczyzn, która może znacząco wpływać na jakość życia seksualnego. Wśród różnych metod leczenia, coraz większą popularnością cieszą się farmakologiczne środki wspomagające erekcję, takie jak Vizarsin. Jakie są zalety i potencjalne zagrożenia związane z jego stosowaniem?

Vizarsin zawiera syldenafil, substancję czynną będącą inhibitorem fosfodiesterazy typu 5 (PDE5). Mechanizm działania syldenafilu polega na zwiększeniu przepływu krwi do prącia poprzez rozkurcz naczyń krwionośnych w czasie stymulacji seksualnej. Dzięki temu możliwe jest utrzymanie erekcji prącia wystarczającej do odbycia stosunku płciowego.

Preparat jest przeznaczony do stosowania u dorosłych mężczyzn cierpiących na zaburzenia erekcji, czyli na trudności do uzyskania lub utrzymania erekcji prącia wystarczającej do odbycia stosunku płciowego.

  • Stosowanie leku u osób cierpiących na rzadki zespół atrofii wielonarządowej, który charakteryzuje się silnym zaburzeniem kontroli ciśnienia tętniczego krwi przez autonomiczny układ nerwowy, może wykazywać podwyższoną reaktywność na tego typu leki.
  • Syldenafil może zwiększać hipotensyjne działanie azotanów. Dlatego jednoczesne stosowanie syldenafilu i leków uwalniających tlenek azotu lub azotanów w jakiejkolwiek postaci jest przeciwwskazane.
  • Analiza populacyjna danych farmakokinetycznych nie wykazała wpływu na farmakokinetykę syldenafilu w przypadku leków z grupy inhibitorów enzymów CYP2C9, takich jak tolbutamid, warfaryna, fenytoina, ani też inhibitorów CYP2D6, jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny czy trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne. Stosowanie cymetydyny, która jest inhibitorem cytochromu P450 oraz nieswoistym inhibitorem CYP3A4, w dawce 800 mg u zdrowych ochotników równocześnie z syldenafilem (w dawce 50 mg) powodowało zwiększenie stężenia syldenafilu w surowicy o 56%.
  • Jak dotąd nie przeprowadzono badań bezpieczeństwa i skuteczności jednoczesnego stosowania syldenafilu z innymi inhibitorami PDE5, terapiami tętniczego nadciśnienia płucnego (TNP) z zastosowaniem syldenafilu ani innymi metodami leczenia zaburzeń erekcji. Ze względu na brak danych nie zaleca się łączenia tych terapii.
  • Niekontrolowane stosowanie syldenafilu może prowadzić do nadmiernego obniżenia ciśnienia krwi, zaburzeń widzenia oraz arytmii serca.

Zalecana dawka Vizarsinu wynosi zazwyczaj 50 mg, przyjmowanych około godzinę przed planowaną aktywnością seksualną. W przypadku braku wystarczającego efektu, dawkę można zwiększyć do 100 mg lub zmniejszyć do 25 mg, w zależności od indywidualnych potrzeb i tolerancji organizmu. Nie zaleca się przekraczania maksymalnej dawki 100 mg na dobę.

Tabletkę należy połknąć w całości, bez popijania lub popijając ją wodą. Tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej należy przyjąć natychmiast po wyjęciu z blistra, ponieważ są kruche.

Podobnie jak każdy lek, Vizarsin może powodować działania niepożądane u niektórych pacjentów. Najczęstszymi z nich są bóle głowy, zawroty głowy, uderzenia gorąca, zaburzenia żołądkowo-jelitowe oraz zaburzenia widzenia, takie jak przemijające zmiany w widzeniu barwnym. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów, należy skonsultować się z lekarzem.

Przeczytaj także o:

Zaktualizowano: 11.03.2024
  • leki
  • syldenafil
  • Vizarsin
  • Zaburzenia erekcji
  • zaburzenia wytrysku