Xefo Rapid

Xefo Rapid- co to za lek?

Lornoksykam to niesteroidowy lek przeciwzapalny o działaniu przeciwbólowym. Lornoksykam zalicza się do oksykamów, związków działających głównie przez hamowanie syntezy prostaglandyn, prowadzące do zmniejszenia wrażliwości obwodowych nocyceptorów i redukcji nasilenia reakcji zapalnej

Tutaj masz możliwość uzyskania recepty online.

Produkt leczniczy Xefo Rapid stosowany jest w krótkotrwałym leczeniu ostrego bólu o nasileniu od łagodnego do umiarkowanego.

Produkt leczniczy Xefo Rapid ma określone przeciwwskazania, należą do nich:

  • nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą,
  • trombocytopenia,
  • objawy nadwrażliwości (astma oskrzelowa, zapalenie błony śluzowej nosa, obrzęk naczynioruchowy lub pokrzywka) na inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), w tym kwas acetylosalicylowy,
  • ciężka niewydolność serca,
  • krwawienie z przewodu pokarmowego, krwawienie z naczyń mózgowych lub inne powikłania krwotoczne,
  • perforacja lub krwawienie z przewodu pokarmowego związane z leczeniem NLPZ w przeszłości,
  • czynna lub nawracająca choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy, krwawienie (co najmniej dwukrotne rozpoznanie owrzodzenia bądź krwawienia),
  • ciężkie zaburzenia czynności wątroby,
  • ciężkie zaburzenia czynności nerek (stężenie kreatyniny w surowicy >700 µmol/l),
  • trzeci trymestr ciąży.

We wszystkich przypadkach dawkowanie należy ustalić w zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie.

Ostre dolegliwości bólowe 8-16 mg lornoksykamu w dawkach po 8 mg.

W pierwszym dniu leczenia podaje się dawkę początkową 16 mg, a następnie po 12 godzinach można dodatkowo podać 8 mg. Po zakończeniu pierwszego dnia leczenia maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 16 mg.

Sposób podawania

Tabletki powlekane Xefo Rapid należy przyjmować doustnie, popijając odpowiednią ilością płynu.

Należy wnikliwie rozważyć stosunek korzyści do ryzyka przed zastosowaniem lornoksykamu w następujących zaburzeniach:

  • zaburzenia czynności nerek,
  • należy monitorować czynność nerek u pacjentów, u których wykonano rozległy zabieg chirurgiczny, rozpoznano niewydolność serca, leczonych diuretykami lub lekami o przypuszczalnym lub potwierdzonym działaniu uszkadzającym nerki,
  • pacjenci z zaburzeniami krzepnięcia krwi,
  • zaburzenia czynności wątroby (np. marskość wątroby),
  • leczenie długotrwałe (ponad 3 miesiące): Zaleca się regularne laboratoryjne badania krwi (hemoglobina), czynności nerek (kreatynina) i badania aktywności enzymów wątrobowych,
  • pacjenci w podeszłym wieku powyżej 65 lat: Zaleca się monitorowanie czynności nerek i wątroby. Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów w podeszłym wieku w okresie pooperacyjnym.

Po podaniu NLPZ opisywano nudności, wymioty, biegunkę, wzdęcia, zaparcia, objawy dyspeptyczne, ból brzucha, smoliste stolce, krwawe wymioty, wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zaostrzenie przebiegu zapalenia jelita grubego i choroby Leśniowskiego-Crohna.

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: zapalenie gardła, zaburzenia krwi i układu chłonnego, niedokrwistość, małopłytkowość, leukopenia, wydłużenie czasu krwawienia, wybroczyny krwawe, potencjalnie ciężkie choroby hematologiczne, takie jak: neutropenia, agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość hemolityczna.

Zaburzenia układu nerwowego: łagodne i przemijające bóle głowy, zawroty głowy, senność, parestezje, zaburzenia smaku, drżenie, migrena, jałowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych u pacjentów z układowym toczniem rumieniowatym (SLE) i mieszaną chorobą tkanki łącznej.

Zaburzenia oka: zapalenie spojówek, zaburzenia widzenia.

Zaburzenia ucha i błędnika: zawroty głowy, szumy uszne, zaburzenia serca, kołatanie serca, częstoskurcz, obrzęk, niewydolność serca, nagłe zaczerwienienie skóry, obrzęk, nadciśnienie tętnicze, uderzenia gorąca, krwotok, krwiak.

Zaburzenia żołądka i jelit: nudności, ból brzucha, niestrawność, biegunka, wymioty, zaparcia, wzdęcia, odbijania ze zwracaniem treści żołądkowej lub gazu, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie błony śluzowej żołądka, owrzodzenie żołądka, ból nadbrzusza, owrzodzenie dwunastnicy, owrzodzenie błony śluzowej jamy ustnej, smoliste stolce, krwawe wymioty, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie błony śluzowej przełyku, refluks żołądkowo-przełykowy, trudności w przełykaniu, aftowe zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie języka, perforacja owrzodzenia trawiennego, krwotok z przewodu pokarmowego.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, AlAT lub AspAT, hepatotoksyczność objawiająca się np. zaburzeniami czynności wątroby, zapaleniem wątroby, żółtaczką i cholestazą.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: wysypka, świąd, nadmierne pocenie się, wysypka rumieniowata, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, łysienie, zapalenie skóry i wyprysk, plamica, reakcje pęcherzowe i przebiegające z obrzękiem, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka.

Pacjenci, którzy w trakcie leczenia lornoksykamem odczuwają zawroty głowy i (lub) senność, nie powinni prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Stosowanie lornoksykamu jest przeciwwskazane w trzecim trymestrze ciąży. Ponadto nie należy podawać produktu leczniczego w pierwszym i drugim trymestrze oraz podczas porodu z uwagi na brak badań dotyczących ekspozycji ogólnoustrojowej płodu.

Lornoksykam przenika do mleka karmiących samic szczurów we względnie dużych stężeniach. Z tego powodu nie należy podawać lornoksykamu kobietom karmiącym piersią.

Zaktualizowano: 21.09.2023
  • #ból
  • #leczenieból
  • #NLPZ