Zapalenie wątroby

Zapalenie wątroby to inaczej stan zapalny wątroby. Może być spowodowany przez wirusy, toksyny, leki lub choroby autoimmunologiczne. Lekarze rozróżniają różne formy zapalenia wątroby w zależności od ich przyczyny, czasu trwania i charakterystyki zmian tkanek wątroby.

Jak TELEMEDI może pomóc Ci w przypadku zapalenia wątroby? 

Wiele przypadków zapalenia wątroby pozostaje niezauważonych. Często nie ma wyraźnych objawów lub występują tylko objawy niespecyficzne, takie jak zmęczenie, znużenie czy dolegliwości stawowe. Jeśli podejrzewasz, że możesz cierpieć na zapalenie wątroby, skorzystaj z możliwości odbycia wideokonsultacji ze specjalistą TELEMEDI, który może potwierdzić lub wykluczyć twoje obawy.

Podstawowe informacje

• Co to jest zapalenie wątroby? Zapalenie wątroby, które może być ostre lub przewlekłe.
• Formy: Wirusowe zapalenie wątroby (wirusowe zapalenie wątroby typu A, B, C, D, E), wirusowe współistniejące zapalenie wątroby, autoimmunologiczne zapalenie wątroby.
• Objawy: czasami brak objawów; w innych przypadkach występują wyraźne lub ciężkie objawy, takie jak nudności, gorączka, ból w górnej części brzucha i ewentualnie żółtaczka.
• Przyczyny: Wirusy, toksyny (np. alkohol), narkotyki, choroby metaboliczne, procesy autoimmunologiczne.
• Leczenie: Zależy od przyczyny i stopnia zaawansowania choroby; np. odpoczynek, lekka dieta, abstynencja od alkoholu, leki, w razie potrzeby przeszczep wątroby.

• Rokowanie: Postać ostra zwykle goi się sama. Przewlekłe formy mogą trwale uszkodzić wątrobę. Możliwymi konsekwencjami są marskość wątroby i rak wątroby.

Formy zapalenia wątroby

Na pytanie o to, czym dokładnie jest zapalenie wątroby, nie można odpowiedzieć jednym zdaniem, ponieważ istnieją różne formy tej choroby.

Po pierwsze, zapalenie wątroby można podzielić na dwie formy, w zależności od czasu trwania choroby:

• Ostre zapalenie wątroby: trwa krócej niż sześć miesięcy.
• Przewlekłe zapalenie wątroby: trwa dłużej niż sześć miesięcy, rozwija się głównie z postaci B, C i D wirusowego zapalenia wątroby.

Formy zapalenia wątroby można też podzielić ze względu na jego przyczynę:

• Wirusowe zapalenie wątroby: zapalenie wątroby wywołane przez wirusy zapalenia wątroby typu A, B, C, D lub E.
• Wirusowe, towarzyszące zapalenie wątroby: zapalenie wątroby jako „efekt uboczny” innej choroby wirusowej (opryszczka, mononukleoza zakaźna).
• Autoimmunologiczne zapalenie wątroby: zapalenie wątroby spowodowane nieprawidłowym działaniem układu odpornościowego.

Bardzo rzadko zapalenie wątroby jest wywoływane przez pasożyty, grzyby lub bakterie.

Wirusowe zapalenie wątroby typu A

Wirusowe zapalenie wątroby typu A przenosi się głównie drogą fekalno-oralną, np. przez wodę pitną zanieczyszczoną odchodami osób chorych. Do zakażenia może dojść także poprzez zakażenie wymazem. Jeśli chorzy nie myją dokładnie rąk po wyjściu do toalety, mogą przenosić wirusy np. na klamki, krany, sztućce czy ręczniki. Stamtąd patogeny mogą przedostawać się na dłonie i wreszcie na błonę śluzową jamy ustnej zdrowych osób.

Czasami wirusowe zapalenie wątroby typu A przenoszone jest również przez skażoną żywność (owoce morza, lody, owoce itp.).

Po zakażeniu mija od 15 do 50 dni, zanim pojawią się pierwsze objawy (okres inkubacji). Początkowo są to niespecyficzne dolegliwości, takie jak gorączka, mdłości czy utrata apetytu. W późniejszym okresie skóra i gałki oczne czasami stają się żółte, mocz ciemnieje, a stolce nabierają jasnego koloru. Powrót do zdrowia może trwać kilka miesięcy. Jednak zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu A nie może przejść w stan przewlekły. Co więcej, po pokonaniu infekcji chory staje się odporny na wirusowe zapalenie wątroby typu A na całe życie.

Wirusowe zapalenie wątroby typu B

Wirusowe zapalenie wątroby typu B jest jednym z najczęściej występujących na świecie wirusowych zapaleń wątroby. Do zakażenia dochodzi przez krew lub kontakty seksualne (nasienie, ślina). Wirusy zapalenia wątroby typu B mogą być również przenoszone przez inne płyny ustrojowe, takie jak łzy, płyn mózgowo-rdzeniowy (CSF), mocz, soki żołądkowe i mleko matki. Ogólnie rzecz biorąc, personel medyczny, pacjenci dializowani i narkomani (strzykawki!) są narażeni na wysokie ryzyko zakażenia.

Zapalenie wątroby typu B może być ostre lub przewlekłe. Pierwsze objawy pojawiają się średnio od dwóch do czterech miesięcy po zakażeniu.

Przewlekłe zapalenie wątroby typu B jest szeroko rozpowszechnione. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) cierpi na nie około 240 milionów ludzi na całym świecie. W wyniku przewlekłego zapalenia wątroby może dojść do marskości wątroby i powstania złośliwego guza wątroby (rak wątroby).

Wirusowe zapalenie wątroby typu C

Eksperci szacują, że około 71 milionów ludzi na świecie cierpi na przewlekłe zapalenie wątroby typu C. Wirusy wywołujące tę chorobę można wykryć w prawie wszystkich płynach ustrojowych człowieka. Infekcja jest jednak przenoszona głównie przez krew. Ryzyko zakażenia jest szczególnie wysokie w przypadku zakażonych strzykawek używanych do zażywania narkotyków, a także narzędzi do tatuażu lub piercingu. U około 30 procent wszystkich pacjentów z przewlekłym zapaleniem wątroby typu C nie można określić jednoznacznej drogi zakażenia.

Około dziesięciu procent pacjentów z zapaleniem wątroby typu C jest jednocześnie zakażonych wirusem zapalenia wątroby typu G. Jak dotąd nie są znane żadne objawy, które można by jednoznacznie przypisać temu patogenowi. Co więcej, wirusy zapalenia wątroby typu G są bardzo trudne do wykrycia.

Objawy zapalenia wątroby typu C są zazwyczaj łagodne i raczej niespecyficzne: u osób dotkniętych tą chorobą występują na przykład bóle mięśni i stawów, lekka gorączka, nudności i awersja do niektórych pokarmów. Później może pojawić się ciemny mocz, zażółcenie skóry i gałek ocznych (żółtaczka) oraz odbarwione stolce.

Przewlekłe zapalenie wątroby typu C zwykle postępuje podstępnie i niezauważalnie przez wiele lat, jednakże pacjenci mają dość wysokie ryzyko rozwoju marskości wątroby lub raka wątroby.

Wirusowe zapalenie wątroby typu D

Wirusy zapalenia wątroby typu D mogą się rozmnażać i wywoływać infekcje tylko z udziałem wirusów zapalenia wątroby typu B. Oznacza to, że zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu D jest możliwe tylko u osób, które jednocześnie są zakażone wirusem zapalenia wątroby typu B lub mają już przewlekłe zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu B.

Wirusowe zapalenie wątroby typu B i D razem wzięte często prowadzą do poważnego, przewlekłego zapalenia wątroby.

Wirusowe zapalenie wątroby typu E

Patogen zapalenia wątroby typu E występuje głównie w Azji i Afryce. Choroba jest przenoszona głównie przez wodę pitną lub żywność. Przenoszenie choroby z człowieka na człowieka jest bardzo rzadkie.

Wirusowe zapalenie wątroby typu E przebiega ostro i często z łagodnymi objawami, podobnie jak w przypadku zapalenia wątroby typu A. Objawy stają się zauważalne od dwóch do ośmiu tygodni po zakażeniu i ustępują po około sześciu tygodniach.

Z reguły, zapalenie wątroby typu E nie jest szczególnie niebezpieczne. Tylko u kobiet w ciąży może być ono poważne, a w rzadkich przypadkach nawet śmiertelne.

Autoimmunologiczne zapalenie wątroby

W przeciwieństwie do wyżej wymienionych form zapalenia wątroby, autoimmunologiczne zapalenie wątroby nie jest wywoływane przez wirusy, ale przez nieprawidłowe działanie układu odpornościowego. Ta forma zapalenia wątroby jest jednak bardzo rzadka. Autoimmunologiczne zapalenie wątroby występuje najczęściej między 40 a 70 rokiem życia. Większość pacjentów to kobiety.

Autoimmunologiczne zapalenie wątroby jest prawie zawsze przewlekłe. Często przez długi czas nie występują żadne lub występują tylko niespecyficzne objawy, takie jak zmęczenie, utrata apetytu, bóle brzucha i głowy, a także nudności i wymioty. W ciężkich przypadkach przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie wątroby prowadzi do marskości wątroby – z ryzykiem wystąpienia niewydolności wątroby.

Terapią w autoimmunologicznym zapaleniu wątroby jest podawanie leków immunosupresyjnych. Są to leki, które tłumią działanie układu odpornościowego. W przypadku marskości wątroby konieczny może być przeszczep wątroby.

Zapalenie wątroby: objawy

Objawy zapalenia wątroby mogą być bardzo zróżnicowane. U niektórych pacjentów stan zapalny wątroby jest poważny. Inni nie mają żadnych objawów, a choroba zostaje wykryta dopiero przypadkiem, dzięki podwyższonym wartościom enzymów wątrobowych. Czasami, ale nie zawsze, pojawia się żółtaczka (icterus), która często jest mylnie utożsamiana z zapaleniem wątroby.

Ostre zapalenie wątroby: objawy

Objawy ostrego zapalenia wątroby we wczesnej fazie są niespecyficzne i obejmują:

• nudności i wymioty,
• utratę apetytu,
• gorączkę,
• ból w górnej części brzucha,
• ból stawów lub mięśni,
• zmieniony zmysły węchu i smaku.

Faza żółtaczki następuje po dwóch do ośmiu tygodniach. Powiększona wątroba powoduje ból uciskowy pod prawym dolnym żebrem. Skóra, podobnie jak gałki oczne, może stać się żółta. Dzieje się tak dlatego, że żółty barwnik bilirubina nie jest już uwalniany do jelita przez żółć, ale gromadzi się we krwi. Ponieważ jego część jest wydalana przez nerki, mocz staje się ciemny. Z drugiej strony stolec traci swój typowy kolor z powodu bakteryjnego przetwarzania bilirubiny. Częstym objawem jest też swędzenie skóry. Dzieje się tak, ponieważ w skórze odkładają się kwasy żółciowe.

Faza zdrowienia (faza rekonwalescencji) po ostrym zapaleniu wątroby może trwać od kilku tygodni, do kilku miesięcy. W tym czasie osoby dotknięte chorobą czują się czasami osłabione, zmęczone i wyczerpane.

Przewlekłe zapalenie wątroby: objawy

Przewlekłe zapalenie wątroby objawia się takimi symptomami jak:

• zmniejszona sprawność,
• zmęczenie,
• utrata apetytu,
• ból uciskowy pod prawym żebrem,
• ból stawów,
• naprzemienna biegunka.

W łagodnych przypadkach mogą jednak nie występować żadne objawy. Typowe są nawroty choroby z powiększeniem wątroby i żółtaczką. Kobiety mogą też utracić miesiączki. U mężczyzn mogą powiększyć się gruczoły sutkowe (ginekomastia), jądra mogą stać się mniejsze (zanik jąder) lub może zmniejszyć się owłosienie na brzuchu i w okolicy łonowej (łysienie brzuszne).

Zapalenie wątroby: przyczyny i czynniki ryzyka

W zdecydowanej większości przypadków zapalenie wątroby jest chorobą wirusową (wirusowe zapalenie wątroby). Wywołują ją głównie wirusy zapalenia wątroby typu A, B, C, D lub E. 

Czasami inne wirusy mogą również wywołać, zazwyczaj łagodniejsze, wirusowe zapalenie wątroby. Dotyczy to na przykład wirusa Epsteina-Barr (EBV), cytomegalowirusa (zakażenie CMV), wirusa Coxsackie i wirusów opryszczki. Lekarze mówią wtedy o towarzyszącym wirusowym zapaleniu wątroby.

Niekiedy zapalenie wątroby jest wynikiem rozregulowania funkcjonowania układu odpornościowego (autoimmunologiczne zapalenie wątroby).

Rzadziej przyczyną zapalenia wątroby są bakterie, takie jak Leptospira (leptospiroza), Brucella (bruceloza) czy Salmonella (salmonelloza), a także pasożyty (patogeny czerwonki amebowej i malarii).

Z drugiej strony w przypadku toksycznego zapalenia wątroby „winowajcą” jest zwykle alkohol. Lekarze nazywają to również alkoholowym stłuszczeniowym zapaleniem wątroby (medycznie znanym jako stłuszczeniowe zapalenie wątroby, ASH – alcoholic steatohepatitis). U osób dotkniętych tą chorobą nadmierne spożywanie alkoholu uszkadza wątrobę. W rezultacie odkłada się w niej więcej tłuszczu i dochodzi do stanu zapalnego. Jeśli spożywanie alkoholu będzie kontynuowane, może rozwinąć się marskość wątroby.

Istnieje też niealkoholowe stłuszczeniowe zapalenie wątroby (non-alcoholic steatohepatitis, NASH). Może być ono spowodowane na przykład otyłością lub cukrzycą.

Nadmiar leków uszkadzających wątrobę, takich jak paracetamol lub niektóre gazy anestezjologiczne (np. halotan) również może wywołać toksyczne zapalenie wątroby. To samo dotyczy toksyn, takich jak te pochodzące z muchomorów sromotnikowych.

Przewlekłe zapalenie wątroby jest wynikiem istniejącego już ostrego zapalenia wątroby, takiego jak:

• wirusowe zapalenie wątroby typu B, C lub D,
• toksyczne zapalenie wątroby (np. wywołane przez niektóre leki lub alkohol),
• autoimmunologiczne zapalenie wątroby,
• choroby wątroby spowodowane zastojem żółci (cholestatyczne choroby wątroby), takie jak zapalenie wewnętrznych i zewnętrznych dróg żółciowych (pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych – PSC),
• choroba wątroby wywodząca się z wewnętrznych dróg żółciowych (pierwotna żółciowa marskość wątroby – PBC).

Również wrodzone zaburzenia metabolizmu mogą powodować przewlekłe zapalenie wątroby. Należą do nich choroba Wilsona (zwyrodnienie soczewkowo-wątrobowe) i nadmiar żelaza (hemochromatoza).

W niektórych przypadkach nie można z całą pewnością określić przyczyny przewlekłego zapalenia wątroby. Lekarz może wtedy tylko snuć hipotezy na temat powodów jej występowania.

Zapalenie wątroby: zakażenie

Pięć najczęstszych form wirusowego zapalenia wątroby (typy A, B, C, D i E) może być przenoszonych na różne sposoby. Ogólnie rzecz biorąc, zwiększone ryzyko zachorowania na zapalenie wątroby występuje w następujących przypadkach:

• uzależnieni od narkotyków, którzy wstrzykują sobie do żył substancję uzależniającą i dzielą się sprzętem do iniekcji,
• personel medyczny, który często ma kontakt z zakażonymi wydzielinami ciała pacjentów (np. krwią),
• stosunki seksualne bez zabezpieczenia, zwłaszcza z często zmieniającymi się partnerami seksualnymi,
• osoby, którym przekłuto uszy, wykonano piercing lub tatuaże w niesterylnych warunkach,
• podróżujący do krajów o niskim poziomie higieny (zwłaszcza w przypadku wirusowego zapalenia wątroby typu A),
• dzieci urodzone przez matki zakażone wirusem zapalenia wątroby typu B lub C (zakażenie przed lub w trakcie porodu),
• korzystający z produktów krwiopochodnych (krew dawcy, czynniki krzepnięcia krwi itp.), które są przenoszone w trakcie transfuzji (od czasu wprowadzenia ścisłej kontroli, rzadko stanowią drogę przenoszenia żółtaczki),
• pacjenci dializowani (jeśli aparat do dializy był wcześniej używany przez pacjenta z żółtaczką i nie został po tym dokładnie oczyszczony, zgodnie z zaleceniami).

Zapalenie wątroby: badania i diagnostyka

Jeśli podejrzewasz u siebie zapalenie wątroby, powinieneś skonsultować się z lekarzem rodzinnym lub internistą. Podczas szczegółowej konsultacji lekarz najpierw zapozna się z twoją historią choroby. Poprosi cię o dokładne opisanie objawów i dowie się o wszelkich czynnikach, które mogłyby uszkadzać wątrobę. Pytania, które może zadać lekarz, to:

• Czy pijesz alkohol? Jeśli tak, to jaki, ile i przez jak długi czas?
• Czy cierpisz na jakieś poważne choroby, takie jak cukrzyca lub nowotwory?
• Czym się zajmujesz w życiu? Czy masz kontakt z toksynami takimi jak czterochlorek węgla, chlorek winylu czy fosfor?
• Czy przyjmujesz leki takie jak paracetamol, tetracykliny, metotreksat, izoniazyd, rifampicyna lub azatiopryna?
• Czy zażywasz jakieś narkotyki?
• Czy miałeś transfuzję krwi?
• Czy byłeś ostatnio za granicą?
• Czy miałeś kontakty seksualne z często zmieniającymi się partnerami?
• Czy w rodzinie występują zaburzenia metaboliczne, takie jak choroba Wilsona lub niedobór a1-antytrypsyny?

Ponadto lekarz zapyta cię, czy twoja waga wzrosła, czy zmalała. Poinformuj go także, jeśli ostatnio cierpisz na brak apetytu lub jeśli zmienił się kolor twojego stolca lub moczu. Ważną wskazówką może być także zwiększona skłonność do krwawień. Może to być spowodowane wytwarzaniem przez wątrobę mniejszej niż normalnie ilości czynników krzepnięcia krwi.

Badanie fizykalne

Po przeprowadzeniu wywiadu z pacjentem następuje badanie fizykalne. Lekarz będzie między innymi badał palpacyjnie twój brzuch. Jeśli w prawej górnej części brzucha pojawia się ból uciskowy, wskazuje to na możliwość występowania chorób wątroby. Podczas badania palpacyjnego lekarz może również stwierdzić, czy wątroba lub śledziona są powiększone. Podczas badania będzie też szukał oznak żółtaczki.

Badania krwi

Wydajność wątroby można określić poprzez pomiar różnych parametrów krwi. Zazwyczaj w stanach zapalnych wątroby podwyższone są enzymy wątrobowe GOT (AST) i GPT (ALT). W żargonie fachowym enzymy wątrobowe nazywane są również transaminazami.

W celu ustalenia, czy przyczyną jest infekcja wirusowa, próbka krwi jest badana na obecność przeciwciał przeciwko wirusom zapalenia wątroby (A, B, C, D i E – serologia zapalenia wątroby). Jest to zatem pośredni test na obecność wirusowego zapalenia wątroby: test nie szuka bezpośrednio patogenów, które wywołują wirusowe zapalenie wątroby, ale specyficznych substancji obronnych, które organizm wytwarza w przypadku zakażenia tego typu patogenami. Rodzaj wykrytych przeciwciał wskazuje również, jak daleko posunął się stan zapalny wątroby.

Możliwy jest także bezpośredni test na zapalenie wątroby: sprawdza on, czy we krwi pacjenta można wykryć materiał genetyczny różnych wirusów zapalenia wątroby. Zanim będzie można je zidentyfikować, konieczne może być namnożenie małych genetycznych „wycinków” za pomocą tzw. reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR).

Podejrzenie autoimmunologicznego zapalenia wątroby może zostać potwierdzone, jeśli we krwi zostaną wykryte typowe przeciwciała, które atakują tkankę wątroby.

USG

Badanie ultrasonograficzne może pomóc lekarzowi ocenić wielkość i stan wątroby. W przypadku przewlekłego zapalenia wątroby badanie może też dać wskazówki, czy choroba doprowadziła do marskości wątroby, a nawet do raka wątroby.

Marskość wątroby i jej „prekursor” – zwłóknienie wątroby – można również wykryć za pomocą specjalnego badania ultrasonograficznego zwanego elastografią.

Pobranie próbki tkanki z wątroby

Zazwyczaj w przypadku chorób wątroby lekarz pobiera próbkę tkanki z wątroby (biopsja wątroby), aby dokładniej zbadać ją w laboratorium. W ten sposób można definitywnie wyjaśnić podejrzenie zapalenia wątroby. Stopień zaawansowania zapalenia wątroby można też ocenić na podstawie badania histologicznego próbki tkanki.

Zapalenie wątroby: leczenie

Chorzy na zapalenie wątroby nie powinni spożywać alkoholu. Ponadto, powinni oni unikać (w porozumieniu z lekarzem) leków, które uszkadzają wątrobę. Dotyczy to nie tylko sytuacji, w których zapalenie wątroby jest spowodowane przez alkohol lub leki, ale także wszystkich innych przypadków. Alkohol i leki są rozkładane w wątrobie i mogą znacznie obciążać, dotknięty stanem zapalnym, narząd. Może to znacznie pogorszyć przebieg choroby.

Dalsze leczenie zapalenia wątroby zależy od przyczyny, przebiegu i stopnia zaawansowania choroby.

Pacjenci z ostrym zapaleniem wątroby powinni zachować spokój. Lekarz może nawet zalecić odpoczynek w łóżku. Zaleca się również stosowanie lekkiej diety, jak najbardziej bogatej w węglowodany i ubogiej w tłuszcze. Specjalna dieta nie jest jednak konieczna.

Czasami, ostre zapalenie wątroby leczy się samoistnie. W razie potrzeby warto zastosować środki objawowe, takie jak leki przeciwbólowe na silne bóle mięśni i stawów lub środki na nudności i wymioty.

W niektórych przypadkach zapalenie wątroby wymaga leczenia stacjonarnego w szpitalu.

Najczęściej jednak zapalenie wątroby leczy się farmakologicznie. Na przykład osoby z przewlekłym zapaleniem wątroby typu B lub C otrzymują leki przeciwwirusowe. W przypadku autoimmunologicznego zapalenia wątroby stosuje się leki, które hamują działanie układu odpornościowego. Należą do nich kortyzon i azatiopryna.

Jeśli zapalenie wątroby jest ciężkie, konieczny może być przeszczep wątroby. Jednak znalezienie odpowiedniego narządu od dawcy często nie jest łatwe.

Zapalenie wątroby: przebieg choroby i rokowanie

Ostre zapalenie wątroby zazwyczaj leczy się samo. Jeśli jest ono spowodowane lekami lub alkoholem, zaprzestanie spożywania tych substancji pomaga wątrobie w powrocie do zdrowia. Warunkiem tego jest to, że narząd nie został jeszcze trwale uszkodzony.

Szczególnie nadużywanie alkoholu i przewlekłe zapalenie wątroby typu C zwiększają ryzyko bliznowacenia wątroby (marskości) i jej trwałego uszkodzenia. Rak wątroby (rak wątrobowokomórkowy) jest również częstym powikłaniem przewlekłego zapalenia wątroby (zwłaszcza typu B). Skuteczną ochronę mogą tu zapewnić szczepienia.

Zapalenie wątroby: profilaktyka

Higiena i (w przypadku wirusów zapalenia wątroby typu A i B) szczepienia są ważnym elementem ochrony przed zakażeniem wirusem zapalenia wątroby.

Wirusowe zapalenie wątroby typu A i E przenosi się głównie przez skażoną wodę pitną i żywność. Dlatego zwracaj uwagę na staranną higienę jedzenia, zwłaszcza podczas podróży. Powinieneś szczególnie uważać na wodę z kranu, kostki lodu, surowe warzywa i owoce morza (zwłaszcza małże i ostrygi). Ogólnie rzecz biorąc, kiedy spożywasz posiłki w krajach o wysokim ryzyku infekcji, powinieneś przestrzegać zasady: „Cook it, peel it or forget it“ (Ugotuj, obierz albo zrezygnuj).

W Polsce i innych krajach uprzemysłowionych wirusowe zapalenie wątroby typu E jest często przenoszone przez spożywanie niedogotowanej wieprzowiny lub dziczyzny. Dlatego mięso powinno być zawsze dokładnie ugotowane.

Możesz zapobiec alkoholowemu zapaleniu wątroby, pijąc alkohol tylko z umiarem.

Jeśli przyjmujesz leki, zapytaj swojego lekarza, czy mogą one uszkodzić wątrobę. Może być możliwe przestawienie się na preparat mniej szkodliwy dla wątroby.

Nadwaga i dieta wysokotłuszczowa mogą sprzyjać zapaleniu wątroby. Dlatego powinieneś zwracać uwagę na prawidłową wagę ciała i stosować zbilansowaną dietę.

Pytania i odpowiedzi

W jaki sposób zapalenie wątroby jest zauważalne?

Pierwszymi oznakami ostrej choroby są niespecyficzne dolegliwości, takie jak wyczerpanie, złe samopoczucie, utrata apetytu, bóle stawów i lekka gorączka. Tylko u około jednej trzeciej osób dotkniętych tym schorzeniem po 3-10 dniach pojawiają się typowe objawy żółtaczki (icterus).

Jak można się zarazić wirusowym zapaleniem wątroby?

Wirus jest przenoszony głównie przez krew. Jednak w mniejszych ilościach znajduje się też w innych płynach ustrojowych, takich jak ślina, nasienie, płyn pochwowy, mocz, łzy i mleko matki.

Jaka jest różnica między wirusowym zapaleniem wątroby typu A i B?

Wirusowe zapalenie wątroby typu A zazwyczaj przebiega jako ostre zapalenie wątroby, które następnie ustępuje. Z kolei wirusy zapalenia wątroby typu B lub C mogą powodować nie tylko ostre zapalenie wątroby. Często mogą też powodować uporczywe, tzn. przewlekłe infekcje, które mogą prowadzić do marskości lub raka wątroby.

Czy można mieć zapalenie wątroby typu B, nie zauważając tego?

Przebieg wirusowego zapalenia wątroby typu B jest bardzo różny, ale często nie powoduje ono żadnych lub tylko niewielkie objawy. Dlatego wiele osób nawet nie zauważa, że zostały zarażone i przekazują infekcję dalej, nie wiedząc o tym.

Co robić, jeśli podejrzewasz zapalenie wątroby?

Ostre wirusowe zapalenie wątroby (wirusowe zapalenie wątroby typu A i E) często leczy się samoistnie. Przewlekłe wirusowe zapalenia wątroby, takie jak przewlekłe zapalenie wątroby typu B i C, leczy się lekami przeciwwirusowymi (na przykład entekawirem, lamiwudyną, telbiwudyną i tenofowirem). W przypadku przewlekłego zapalenia wątroby typu B można również podawać interferon.

Który typ zapalenia wątroby jest najgorszy?

Wirusowe zapalenie wątroby typu D jest najcięższą postacią przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby, ponieważ w jego przebiegu istnieje szczególnie wysokie ryzyko wystąpienia marskości wątroby i raka wątroby. Występuje ono tylko w połączeniu z wirusowym zapaleniem wątroby typu B.

Które zapalenie wątroby jest najbardziej powszechne?

Wirusowe zapalenie wątroby typu A jest najczęstszą, ale też najmniej groźną postacią wirusowego zapalenia wątroby.

Źródła

• Zbigniew Krzemiński: Zarys wirusologii lekarskiej. T. CCXXV. Łódź: 1997
• Gabriel Virella: Mikrobiologia i choroby zakaźne. Wrocław: Urban & Partner, 2000
• Linnen J, Wages J, Zhang-Keck ZY, et al. (1996). „Molecular cloning and disease association of hepatitis G virus: a transfusion-transmissible agent”. Science. 271

Przeczytaj także o:

Badanie moczu – co wykrywa?

Czarny stolec

Zielony stolec – czy jest oznaką choroby?

Ból po prawej stronie brzucha – co może oznaczać?