Cukrzyca

kobiata dająca sobie zastrzyk insuliny

Coraz więcej osób w Polsce cierpi na cukrzycę. Wiele objawów nie jest na początku prawidłowo interpretowanych, co często prowadzi do późnego rozpoznania choroby. Niemniej jednak niezwykle ważne jest wczesne wykrycie cukrzycy i podjęcie natychmiastowych działań w celu uniknięcia uszkodzenia narządów wewnętrznych.

Dla osoby chorej na cukrzycę szybki dostęp do porady lekarskiej i odpowiednich leków ma zasadnicze znaczenie. Dzięki szybkiemu i łatwemu dostępowi online do lekarzy TELEMEDI diabetycy mogą uzyskać porady dotyczące objawów, diety, leków itp. Wykazujesz objawy wskazujące na możliwość wystąpienia u Ciebie cukrzycy? Dzięki szybkiemu dostępowi do naszych specjalistów możesz uzyskać wstępną ocenę medyczną i omówić dalsze kroki terapeutyczne z naszymi lekarzami.

  • Cukrzyca jest przewlekłą chorobą metaboliczną, w której zaburzony jest metabolizm węglowodanów, czyli cukrów. Dlatego też choroba ta jest również potocznie nazywana cukrzycą.
  • Nieleczona cukrzyca może prowadzić do poważnych następstw, takich jak zaburzenia metabolizmu, zawał serca czy udar mózgu.
  • Istnieją różne typy tej choroby, z których najczęstsze to cukrzyca typu I i cukrzyca typu II.
  • Pierwszymi objawami cukrzycy są np. zmęczenie, zwiększone i silne parcie na mocz lub zwiększone uczucie pragnienia.
  • Przyczynami cukrzycy są np. nadwaga lub predyspozycje genetyczne.
  • Niezależnie od typu cukrzycy, w organizmie występuje niedobór insuliny, który musi być wyrównywany farmakologicznie.
  • W zależności od rodzaju cukrzycy wystarczająca może być zdrowa dieta i ćwiczenia fizyczne. W przeciwnym razie należy przyjmować insulinę w postaci tabletek lub zastrzyków.

Cukrzyca jest przewlekłą chorobą metaboliczną. Cukier dostarczany z pożywieniem nie może zostać wchłonięty do komórek organizmu, w wyniku czego wzrasta jego poziom we krwi. Jeśli poziom ten jest stale podwyższony, może dojść do poważnych uszkodzeń naczyń krwionośnych i ważnych narządów.

W przypadku cukrzycy, osoby nią dotknięte często cierpią z powodu:

  • silnego parcia na mocz,
  • ciągłego pragnienia,
  • uczucia stałego zmęczenia,
  • suchej skóry,
  • częstych infekcji,
  • zapachu acetonu z ust.

Kiedy poziom cukru we krwi jest zbyt wysoki, organizm próbuje wydalić jego nadmiar wraz z moczem. Konsekwencją jest silna potrzeba oddawania moczu i ciągłe uczucie pragnienia.

Cukrzyca typu l rozwija się szybko i w ciągu jednego do dwóch tygodni może wywołać tak poważne objawy, że konieczna jest natychmiastowa konsultacja z lekarzem.

Cukrzyca typu ll często nie daje żadnych objawów lub daje tylko minimalne objawy. Najczęściej diagnoza zostaje postawiona dopiero przy okazji, gdy pacjent jest leczony na inną chorobę.

Cukrzyca dzieli się na kilka typów. Najczęściej spotykane są cukrzyca typu l i cukrzyca typu ll.

TYPCUKRZYCA TYPU LCUKRZYCA TYPU LI
  • Choroba autoimmunologiczna
  • Osoby dotknięte chorobą nie wytwarzają insuliny lub wytwarzają ją w niewystarczającej ilości
  • Przewlekła choroba metaboliczna
  • Odporność organizmu na działanie insuliny
POCHODZENIE
  • Często pojawia się już w dzieciństwie i okresie dojrzewania
  • Nadwaga i brak ruchu sprzyjają powstawaniu insulinooporności
  • Kluczowe są również predyspozycje genetyczne
KONSEKWENCJE BRAKU LECZENIA
  • Kwasica ketonowa (cukrzycowa), która może być nawet śmiertelna
  • Uszkodzenia naczyń krwionośnych, narządów, nerwów
  • Zawał serca
  • Udar mózgu
  • Osłabienie funkcji nerek
  • Osłabienie funkcji siatkówki
  • Zaburzenia układu nerwowego

Za pomocą prostego badania krwi można stwierdzić, czy dane objawy są rzeczywiście spowodowane cukrzycą. W zależności od rodzaju choroby istnieją różne opcje leczenia.

Cukrzyca typu I

W intensywnej insulinoterapii pacjenci wstrzykują sobie insulinę o przedłużonym działaniu raz lub dwa razy dziennie. Poza tym do posiłków podawana jest dawka insuliny szybkodziałającej.

Pacjenci muszą regularnie sprawdzać poziom glukozy we krwi i szacować zawartość węglowodanów w posiłkach, aby móc obliczyć odpowiednią dawkę insuliny. Szkolenia, które odbywają się po zdiagnozowaniu cukrzycy, uczą pacjentów niezbędnych umiejętności w tym zakresie.

Cukrzyca typu II

W cukrzycy typu ll często na początku choroby wystarcza zmiana stylu życia, diety i podawanie odpowiednich leków. Pacjenci powinni:

  • uprawiać dużo ruchu,
  • zmniejszyć nadwagę,
  • stosować zdrową i zróżnicowaną dietę.

Jeśli te wskazówki są przestrzegane, choroba może być wyleczona. Jednak zazwyczaj cukrzyca typu II rozwija się dalej. Najczęściej do momentu, gdy leki doustne przestają wystarczać i osoba dotknięta chorobą musi zacząć wstrzykiwać sobie insulinę, aby regulować poziom cukru we krwi.

Zdiagnozowanie cukrzycy oznaczało kiedyś bezwzględny zakaz spożywania alkoholu, obecnie jednak lekarze mniej przejmują się spożywaniem niewielkich jego ilości. Głównym niebezpieczeństwem związanym z alkoholem jest to, że hamuje on metabolizm cukru w wątrobie. Może to spowodować hipoglikemię, która może prowadzić do utraty przytomności, a nawet zawału serca u osób starszych.

Cukrzycowe uszkodzenia nerwów mogą się nasilać pod wpływem alkoholu. Ponieważ piwo, wino i inne napoje alkoholowe są bardzo kaloryczne, powinny być one spożywane z umiarem, gdyż waga ciała jest czynnikiem decydującym w rozwoju cukrzycy. Kobiety mogą pić maksymalnie 10 gramów czystego alkoholu dziennie (np. 125 ml wina lub 250 ml piwa); mężczyźni maksymalnie 20 g czystego alkoholu (np. 250 ml wina lub 500 ml piwa).

Upewnij się, że…

  • Dostarczasz organizmowi wystarczającej ilości energii. Spożywaj dania o niskim indeksie glikemicznym.
  • Zawsze masz przy sobie glukometr. Jeśli poziom cukru we krwi gwałtownie spada, można temu przeciwdziałać, podając glukozę lub jedząc posiłek.
  • Nie kładziesz się spać z wysokim poziomem glukozy we krwi. Ryzyko hipoglikemii jest największe podczas snu, ponieważ zwykle pozostaje ona wtedy niezauważona. Zaleca się wykonanie pomiaru stężenia glukozy we krwi tuż przed udaniem się na spoczynek. Należy również ustawić odpowiednio budzik, aby po kilku godzinach snu ponownie sprawdzić poziom glukozy we krwi.

Cukrzycy typu ll można zapobiec! Dużo ruchu i zrównoważona, zdrowa dieta to podstawa. Ponadto należy unikać ciągłego, negatywnego stresu, ponieważ powoduje on wzrost poziomu cukru we krwi i utrzymywanie się go na stałym, wysokim poziomie.

  • Leszek Czupryniak, Krzysztof Strojek, Diabetologia 2016, Gdańsk: Via Medica.
  • Definicja, rozpoznawanie i klasyfikacja cukrzycy Raport Grupy Konsultacyjnej WHO (1999). Medycyna Praktyczna 2000/01.
  • Zalecenia kliniczne dotyczące postępowania u chorych na cukrzycę 2010. Stanowisko Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego. „Diabetologia Praktyczna”. DP 2010.

Przeczytaj także o:

Autor

opracowano przez radę medyczną Telemedi

Zaktualizowano: 20.02.2024
  • cukrzyca
  • poradnik