Katar – przyczyny, objawy i leczenie

Katar

Katar to określenie na nieżyt nosa, czyli stan zapalny błony śluzowej nosa. Katar jest jedną z reakcji obronnych organizmu na atakujące go wirusy, alergeny lub bakterie, a usuwanie powstającej wydzieliny usuwa je z organizmu.

Katar to określenie na nieżyt nosa, czyli stan zapalny błony śluzowej nosa. Katar jest jedną z reakcji obronnych organizmu na atakujące go wirusy, alergeny lub bakterie, a usuwanie powstającej wydzieliny usuwa je z organizmu.

Katar może mieć podłoże wirusowe – infekcja wirusowa (przeziębienie) lub bakteryjne – w związku z infekcją bakteryjną. Gdy przyczyny kataru związane są z alergią mamy katar sienny w przebiegu alergicznego nieżytu nosa.

Na początku katar jest wodnisty i bezbarwny, a później staje się bardziej gęsty i przybiera różne barwy – biały, żółty katar lub zielony katar.

Z katarem wiążą się inne objawy, jak trudności z oddychaniem przez nos, zatkany nos, zaburzenia węchu i smaku, łzawienie oczu, kichanie, obrzęk małżowin nosowych, ból głowy, spływanie wydzieliny po tylnej ścianie gardła, nieświeży zapach z ust. Pozostałe objawy towarzyszące katarowi to zwykle typowe objawy infekcji, z jaką walczy chory i mogą nimi być: podwyższona temperatura ciała (stan podgorączkowy) lub gorączka, bóle głowy w okolicy skroni, napięciowy ból głowy, jednostronny ból głowy, bóle mięśni, uczucie zimna, złe samopoczucie.

Najczęściej przyczyną kataru jest: przeziębienie, grypa, alergia, zapalenie zatok przynosowych, występowanie zmian strukturalnych w budowie nosa (skrzywienie przegrody nosa), ciało obce w nosie.

Z katarem przewlekłym mamy do czynienie, gdy katar utrzymuje się ponad 12 tygodni. Nieleczony stan przewlekły może być przyczyną wielu poważnych powikłań i powinien być jak najszybciej skonsultowany z lekarzem.

Podstawę diagnostyki stanowi wywiad lekarza z pacjentem. Poza nim najczęściej wykonywana jest też rynoskopia – badanie jamy nosa i nosogardła. Gdy lekarz uzna to za stosowne może zlecić inne dodatkowe badania: wykonanie badań obrazowych nosa i zatok przynosowych, zatoki szczękowej w celu wykrycia zmian patologicznych w zatokach (tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny), testy alergiczne, badania w celu wykonania posiewu z nosa.

Zapalenie zatok przynosowych to częsta choroba, która przebiega z utratą drożności nosa i wzmożoną produkcją wydzieliny z nosa (katar). Zapalenie zatok przynosowych wiąże się z innymi objawami, jak ból głowy, uczucie rozpierania twarzy i zaburzenia węchu. U małych dzieci pojawia się często kaszel związany ze spływaniem wydzieliny po tylnej ścianie gardła. Czasem choroba może powodować ból zębów, nieprzyjemny zapach z ust, ból ucha, gorączkę.

Leczenie kataru musi być powiązane z leczeniem jego przyczyny:

  • katar sienny leczy się stosując miejscowe lub ogólnoustrojowe leki przeciwalergiczne oraz odczulanie pacjenta,
  • katar wywołany infekcją wirusową leczy się objawowo, stosując krople obkurczające naczynia błony śluzowej nosa, udrażniające zatkany nos,
  • katar związany z bakteryjnym nadkażeniem wymaga zastosowania antybiotyków, by wyeliminować bakterie odpowiedzialne za chorobę.

Katar, któremu towarzyszą inne objawy: ból głowy, gorączka, stan podgorączkowy z bólami mięśni wymaga stosowania dodatkowo innych leków, jak leki przeciwgorączkowe, niesteroidowe leki przeciwzapalne.

Leczenie kataru można wspomagać poprzez domowe sposoby: inhalacje z wodą morską i olejkami eterycznymi, płukania zatok, kąpiele w gorącej wodzie, picie ziół. Ból u nasady nosa związany z pocieraniem skóry w trakcie kataru łagodzi stosowanie maści i kremów (np. maść majerankowa). Wskazane domowe sposoby przynoszą ulgę w objawach.

Przeczytaj także o:

Autor

Zespół Telemedi

Zaktualizowano: 07.03.2024
  • infekcje bakteryjne
  • katar
  • katar alergiczny
  • Katar infekcyjny
  • Katar sienny
  • katar zatokowy
  • leczenie kataru
  • Przeziębienie
  • zapalenie zatok przynosowych