Co to jest kardiomiopatia?

Kardiomiopatia to grupa schorzeń serca, które charakteryzują się nieprawidłową strukturą lub funkcją mięśnia sercowego. Choroby te mogą prowadzić do poważnych powikłań, w tym zaburzeń rytmu serca, niewydolności serca oraz nagłej śmierci sercowej. Czym jest kardiomiopatia, jakie są jej rodzaje oraz jakie badania diagnostyczne i metody leczenia są stosowane w przypadku tego schorzenia?

Pakiety konsultacji od 55 zł

4 konsultacje
356 zł -33%
240 zł 60 zł/wizyta
9 konsultacji
801zł -38%
495 zł 55 zł/wizyta
1 konsultacja
89 zł
Oszczędzaj do 38% na konsultacjach
Pakiety ważne do 12 miesięcy
Bez zobowiązań

Kardiomiopatia to schorzenie, które występuje w różnych formach, a klasyfikacja kardiomiopatii opiera się na ich cechach strukturalnych i funkcjonalnych. Światowa Organizacja Zdrowia wyróżnia kilka podstawowych typów kardiomiopatii:

Kardiomiopatia przerostowa to schorzenie, w którym dochodzi do asymetrycznego przerostu mięśnia sercowego, zwłaszcza ściany lewej komory serca. Przerost ten może prowadzić do nadmiernej sztywności ścian serca, co utrudnia prawidłowe pompowanie krwi i zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca.

Kardiomiopatia rozstrzeniowa charakteryzuje się powiększeniem komór serca, co prowadzi do ich osłabienia i upośledzenia zdolności pompowania krwi. Ta forma kardiomiopatii może być wynikiem różnych czynników, takich jak przebyte infekcje wirusowe (np. zapalenie mięśnia sercowego), toksyny, a także predyspozycje genetyczne. Niewydolność serca jest najczęstszym powikłaniem tej choroby, a w zaawansowanych przypadkach może być konieczny przeszczep serca.

Kardiomiopatia restrykcyjna to rzadki typ kardiomiopatii, w którym mięsień sercowy staje się sztywny i mało elastyczny. Z tego powodu serce nie jest w stanie wypełniać się wystarczającą ilością krwi w fazie rozkurczu, co prowadzi do niewydolności serca.

Arytmogenna kardiomiopatia prawej komory to rzadka forma kardiomiopatii, w której mięsień prawej komory serca jest stopniowo zastępowany tkanką tłuszczową i włóknistą. Powoduje to zaburzenia rytmu serca, które mogą prowadzić do nagłego zgonu sercowego.

Wśród najczęstszych przyczyn kardiomiopatii można wymienić: mutacje genetyczne, chorobę niedokrwienną serca, zaburzenia immunologiczne i choroby układowe, zakażenia wirusowe, a także wpływ toksyn, takich jak alkohol i niektóre leki. Do innych istotnych czynników należą nadciśnienie tętnicze, zaburzenia metaboliczne oraz powikłania związane z ciążą.

Objawy kardiomiopatii mogą się różnić w zależności od jej rodzaju i stopnia zaawansowania. Do najczęstszych objawów należą:

Wczesne rozpoznanie kardiomiopatii jest kluczowe dla skutecznego leczenia. Diagnostyka obejmuje różne badania, takie jak:

  • Echo serca: Badanie echokardiograficzne pozwala ocenić grubość ścian serca, wielkość komór oraz funkcję skurczową i rozkurczową serca.
  • USG serca: To badanie obrazowe, które umożliwia ocenę struktury i funkcji serca.
  • Cewnikowanie serca: Metoda inwazyjna, która pozwala na dokładną ocenę ciśnienia w komorach serca i w naczyniach krwionośnych.
  • Badania diagnostyczne na wykrycie zawału mięśnia sercowego: Są kluczowe w diagnostyce różnicowej, szczególnie w przypadku podejrzenia kardiomiopatii, której objawy mogą przypominać zawał mięśnia sercowego.

Leczenie kardiomiopatii zależy od jej rodzaju, przyczyny oraz stopnia zaawansowania choroby. W niektórych przypadkach możliwe jest opanowanie objawów za pomocą farmakoterapii, która obejmuje:

  • Leki poprawiające prawidłowy rytm serca i kontrolujące zaburzenia rytmu serca
  • Leki zmniejszające obciążenie serca i poprawiające jego funkcję
  • Ograniczenie spożycia soli i unikanie stresu jako elementy profilaktyki i leczenia niewydolności serca

W zaawansowanych przypadkach, gdy farmakoterapia jest nieskuteczna, może być konieczne zastosowanie bardziej inwazyjnych metod, takich jak:

  • Przeszczepienie serca: Stosowane w przypadku pacjentów z ciężką, nieodwracalną niewydolnością serca.
  • Wszczepienie urządzeń wspomagających pracę serca, takich jak defibrylator kardiowerter lub urządzenie wspomagające krążenie.
  • Regularne wizyty u lekarza rodzinnego i monitorowanie czynników ryzyka sercowo-naczyniowych.
  • Unikanie stresu i prowadzenie zdrowego stylu życia, w tym regularna aktywność fizyczna i zdrowa dieta.
  • Unikanie nadmiernego spożycia alkoholu, który może prowadzić do kardiomiopatii alkoholowej.
Zaktualizowano: 04.11.2024
  • badania-kardiologiczne
  • choroby-serca
  • kardiolog
  • kardiomiopatia